Özgürlüğün zaferi...

29 Ağustos sabahı aklıma şu soru geliyor: “Bir toplum yakın tarihini bilmedenyaşayabilir mi?” 
Sekiz yıl önce yazdığım yazıda Birinci Dünya Savaşı’nda düşman cephesinin en saygın patronunun İngilizler olduğunun altını çizmişim. 
Çanakkale’yi ele geçirmek için çok çaba harcamıştı İngilizler. Amaçları 1915’te denizden Çanakkale Boğazı’nı aşmak, Marmara Denizi’ne girip oradan İstanbul’a ulaşmaktı. 
Peki ondan sonra ne yapacaktı İngilizler? 
Marmara Denizi’nden geçerek Karadeniz’e çıkıp yukarılarda Rus Çarı’yla buluşacaklardı. 
Eğer bu düşlerini gerçekleştirebilselerdi Rusya’da 1917 Ekim Devrimigerçekleşmeyecek; Mustafa Kemal Ulusal Kurtuluş Savaşı’nda Sovyetler Birliği’yle işbirliği yapamayacaktı... 
30 Ağustos’u anlamamız için Çanakkale Savaşları’nı algılamamız gerekir. Tarih bilincinden yoksun toplumlar gerçekleri algılamaktan yoksundurlar. 
Tarihine, kültürüne sahip çıkmayan toplumlar, emperyalizmin tuzağına düşer. 
2008 yılında yayımlanan “30 Ağustos” başlıklık yazımda; 
“Laik, demokratik Cumhuriyeti yıkmak isteyenlerden mi söz etmeliyim yoksa ekonomiyi yönlendiren, bağımsız yargıyı, polisi, devleti kuşatmaya çalışan tarikat şeyhlerinden mi” sorusunu yöneltip şöyle diyordum: 
“Fethullah Gülen salt ekonomiyi değil siyaseti de yönlendiriyor. Gün Fethullah Gülen ve müritlerinin günü.” 
Aynı yıl kumpas tezgâhı kazandı... 
Ergenekon, OdaTV, Poyrazköy, Casusluk ve Fuhuş gibi düzmece operasyonların ardından davalar başladı. 
O yıllar geçti, çapsız bir imam İslamcılığı kullanarak TSK’nin kılcal damarlarına dek girdiğini, 15/16 Temmuz gecesi darbe girişimiyle gösterdi. 
Karşısında halkı ve yurtsever askerleri buldu. 
Darbeyle devleti ele geçirme rüyası imamın kursağında kaldı...

***

30 Ağustos özgürlüğümüzün ve bağımsızlığımızın yıldönümüdür bizim... 
30 Ağustos’tan 9 Eylül’e dek her şey bir rüya gibidir. 
10 Eylül 1922’de Mustafa Kemal İzmir kıyılarından Ege Denizi’nin ufuklarına bakar bakar ve şöyle der: