Panama... Kanama...

Sermaye sermayedir, para para...  Vahşi kapitalizmin güler yüzü olarak ortaya çıkan küresel güçlerin derdi demokrasi, temel hak ve özgürlükler, dünyadaki başlıca terör örgütleriyle mücadele, ezilen halklar, açlık ve yoksulluk falan değildir...  Para parayı çeker, sermaye bildiğini okur, yasal yollarla işini yürütür...  Sen istediğin kadar bağır çağır, “sermaye-emek- çelişkisi” diye, onların bir kulağından girer öteki kulağından çıkar...  Sermayenin rengi yoktur, her ne kadar kara para, ak para, deseniz de...  İşçi sınıfının örgütlü gücü!  Açlık!  Ezilenler!  Irkçılık almış başını gidiyor ama para babalarının umrunda değil. Mezhep ve din savaşları, Ortadoğu’nun cayır cayır yanması, güzel ülkemde terörün her geçen gün can alması, şehit haberleri onları ilgilendirmez.  Panama... Panama... Panama...  İktidar partisinin değerlerine uygun, Müslüman “gözde işadamları” vergi ödememek için “vergi cennetine” koşmuş...  Pelin Ünker, Cumhuriyet’te yazıyor kaç gündür.  Cumhuriyet’in manşetine baktım ben de:  “Yerli milli bahane, Panama  şahane...”  Market çalışanına sordum:  “Sen ne diyorsun şu Panama belgelerine?”  Yüzüme baktı şaşkın şaşkın: