Terörist...

2015’in son günü bugün... 
Bir yıl ne kadar çabuk geçti? 
Hayatın sayfalarına bakıyorum, olup bitenlere, Güneydoğu’ya, şehit haberlerine, kör kurşunla katledilen çocuklara, insanlara... 
Karanlık bir dalganın sarkacını arayan insanlar arasında dolaşıyorum, mavi akşamları arıyorum. 
Bembeyaz masalarda evrenin gökkuşağı rengine kin, nefret, korku işleyenler oturmuş. 
Yaşam sanki durmuş. Saatler ölüm haberlerine göre ayarlanmış. 
Gizli bir yeraltı acısı şafaktan az önce denizin üzerine düşüyor... 
Öfke soluyanlar, düşmanlık tohumuyla beslenen, o hüzünlü bakışı görmezden geliyor.
Kuşku dalga dalga yayılıyor yaşadığımız kadim topraklarda. 
Denizin dibinde, kavurucu bir soğuğun, yağan karın altında geçmiş yıllara doğruyolculuğa çıkıyorum. 
Bir gemi geçiyor Boğaz’dan, başımın üzerinde çığlık atarak dönüyor... 
Alçalan sis bulutları içinde o taze güzellikler, hayatın derin suları, ölümler... 
30 yılda 40 bin ölü... 
Ölü ve etkisiz teröristler...
Ne derseniz deyin! 
Bugüne dek geçen süreç neyi değiştirdi? 
Akan kan... 
Oluk oluk akıyor Güneydoğu’da... 
Hayat durmuş, kentler kuşatılmış...