Zaman ağacı...

Daha çetin günler gelmekte, umuda giden yolda yürürken.
Bir zaman ki, geri çağırılmak üzere, ertelenmiş gibi görünüyor şimdi ufukta...
Güneşin kucakladığı soğuk dallar, hayatın atlası, geç gelmiş bir zamanın içine yerleşiyor ansızın...
Ingeborg Bachmann’ın dizelerinde bir akşamüstü yalnızlığı içinde sessizce beklerken, düşlerimizin bile tutuklanacağı günler bekliyor bizi.
Bir şiiri okumak ilkyaz sabahında. Tutkuların kendi güzelliğine varmak, gülümsemek gün boyu...
Hâlâ duymaktayım soluğunu, öfke değil sevgiyi, barışı solumaktayım...
O dev hançer gibi sapladığım sözcüğü hiç unutamıyorum.
Henüz korkuyorum seni alacalı günlerden ve güneş zamanının altın çavlanlarından ayırmaktan, ayın o korkunç çehresinde, gümüş rengi köpükler saçtığında yüreğim...
Ormanda ağaçları göremiyorum artık.
3 Mayıs Dünya Basın Özgürlüğü günü hüzünlü anılıyor. Türkiye Gazeteciler Sendikası “OHAL’le yönetilen ülkemizde gazetecilik yok ediliyor” derken DİSK Basın-İş Sendikası “150’ye yakın tutuklu gazeteci derhal serbest bırakılsın” açıklaması yapıyor...
Merhaba meslektaşlarım, gazeteci arkadaşların...
Akın Atalay, Murat Sabuncu, Kadri Gürsel, Güray Öz, Hakan Kara, Turhan Günay, Musa Kart, Önder Çelik, Bülent Utku, Mustafa Kemal Güngör, Ahmet Şık, Emre İper...
Aylardır içeridesiniz...
Ayaktasınız...
Diksiniz...
Onurlusunuz...
İçeride bile olsanız temel hak ve özgürlükleri savunuyorsunuz.
Ezilen güçsüzlerin sesisiniz.

***

Mario Luzi’yi sizin için okuyorum bu sabah...
“Ne ölür, ne doğar
ufalırken gök gürültüsünün homurtusu
gecenin yükseldiği şu an, baharın
uykuyu bölen beklenmedik muştusu...