Bugüne nasıl geldik?

Tarih: 21 Mart 2013. Yer: Diyarbekir, günlerden Newroz. Öcalan PKK tarihinde ilk defa net bir silah bırakma çağrısı yaptı. Öcalan "bin yıldır İslam bayrağı altında beraber yaşadığımız Türkler" diyerek, çözüm partnerlerinin "muhafazakar" Türkler, yani AK Parti ve onun temsil ettiği geniş taban olduğuna işaret etmişti. 
Tarih: 25 Nisan 2013. Yer: Kandil PKK'nın yıllardır savaş yürüttüğü Kandil'den bu kez barış çağrısı gelecek. Türkiye ve dünyadan yüzlerce gazeteci Murat Karayılan'ın diyeceklerini merakla bekliyorlar. 
Karayılan, 8 Mayıs 2013 tarihinden itibaren, PKK'lıların silahlarıyla beraber çekilmeye başlayacaklarını, bu sürecin aralıksız devam edeceğini, muhtemelen eylüle kadar tamamlanacağını, operasyon olduğu takdirde ise duracağını ilan ediyor. 
KCK'nın sürece ilişkin üç ayaklı şemasını açıklayan Karayılan silahlı PKK'lılar sınır dışına çıktıktan sonra yeni anayasa çalışmasının başlayacağını ve ardından da silahsızlanma kısmına geçileceğini belirtiyor. Yani iki yıl önce KCK'nın birinci önceliği Türkiye'nin Kürt meselesinin de çözümüne katkı sunacak bir anayasa yapmasıydı, Erdoğan'ı başkan yaptırmamak ve AK Parti'ye her türlü kapıyı kapatmak değildi. 
Bu açıklamadan üç hafta sonra Gezi kalkışması patlak verdi. Türkiye'nin 80 ilinde de makes bulan, uluslararası medyanın olağanüstü ilgi gösterdiği, 3 milyon kişinin katıldığı bir ayaklanma provasının "kendiliğinden/ spontan" olduğuna inanmayan Kandil bunun çözüm sürecine dahil 'derin' bir itiraz olduğunu anladı ve o günden bugüne sadece oyalama taktiğini uygulamakla yetindi.