63 yıl sonra Kilis ve hayal kırıklığı!..

1952 yılında babamın tayini çıkınca ayrıldığım Kilis'e tam 63 yıl sonra yeniden gidebildim.. Bir kaç yıl önce Musabeyli ilçesinde bir okula, restorasyonu için yardım ettim diye adımı vermişlerdi de, Nebil, Sunay, ben, kurdela kesmek için giderken, Kilis'in yanından geçmiştik. Onu saymıyorum tabii..
Antep'e kaç defa gittiğim halde, bir türlü denk getirip 60 kilometre ötedeki Kilis'e geçememiştim.
Kilis'te bir caddeye adımı verdiklerinde, Kilis vilayet olurken, ilk vali olarak atanan Mülkiye'den sevgili sınıf arkadaşım Güner Özmen (Genç yaşta kaybettik. Nur içinde yatsın) ısrarla davet ettiği halde..
Kısmette yoksa olmuyor..
Sevgili kardeşim, Beylikdüzü Kilisli Lokantası'nı kuran Mehmet Şahiner "Ağabey Kilis'te bir "Kilis Yemekleri Tadım Yarışması ve Festivali düzenlendi. Seni de jüriye istiyorlar" deyince, "Hadi Hıncal, kısmet bugüneymiş" dedim..
Atladım uçağa..
Havaalanı Antep'te.. Orda sevgili dostum, kardeşim, bizim salı yemeklerinin muhalefet lideri (Celal Başkan hep muhaliftir ya) Celal Doğan karşıladı. İki saat ağırlayıp, Kilis'e uğurladı. Dönüşte gene iki saati Antep'te geçirdik..
Seyahatin en unutulmaz anlarını gidiş ve dönüşteki Antep sürecinde yaşadık..
Tam 63 yıl sonra gördüğüm benim canım Kilis'im mi?.
Kelimenin tam anlamıyla hayal kırıklığı..