Bayan değil, KADIN!.

Gelişim Günleri'nden koptu geldi Sevgili kardeşim Seda Güler ve masama kondu. Yasemin koydu.. "Bayan Değil, Kadın!."

Seda'nın son kitabı bu..

Önce Gelişim Günlerimizi hatırladım. Meslekteki en mutlu yıllarımdır. Bir Gelişim Takımı vardı çünkü.. Gelişim'den eser kalmadı ama o takım hâlâ var.. Öyle sımsıkı Gelişimciler olmuştuk.

Ben Erkekçe'yi yönetirdim. Seda, Kadınca ile olay yaratan sevgili Duygu'nun (Asena tabii.. Ölümsüzlüğe ulaşan Duygu Asena) yardımcısıydı. Duygu ile yarışan bir feministti ayni zamanda...

Teknik Müdürümüz Güman (Birincioğlu), Seda ve ben üçlü bir takımdık, ayrıca... Sinema takımı.. İki günde bir 14.00 matinesine bir sinemaya gider, sonra Gelişim'e dönerdik. O saatlerde, hele yağmur da yağıyorsa, taksi bulmak ne mümkün. Kaç kez otostop yaptık. Tabii, Güman'la benim gibi iki sapa kim durur. Seda yolun kenarında parmak kaldırır, biri durdu mu doluşurduk.

Menzile ulaşmak için bir "Feminist Kadın"ın dişiliğinden faydalanırdık yani..

Sevgili Seda, Feministlerin en yoğun kavgasını kitabına başlık yapmış..

"Bayan Değil, Kadın!."