“Ben Finten’i isterim!..”
Eski okurlar hatırlarlar.. Kaç defa yazdım bu çığlığı.. "Ben Finten'i isterim.." İlkokul üçteydim, babam eve dünya güzeli kitaplar yığarken bazılarını okumamı yasaklardı.... "Büyüyünce" diye..
Dante'nin "İlahi Komedya"sı da onlardandı. Dante'nin cehennemde Türk ve İslam büyüklerini görmesi, kafamı karıştırabilirmiş..
Yasak ve merak dürttü tabii.. Misafir geldiğinde, salona serdiğimiz yer yatak ve yorganlarını koyduğumuz yüklüğe saklanıp okurken yakalandım..
Bizi okumaya teşvik için her şeyi yapan babam ceza vermedi.. Hiç unutmam, "O zaman bunu da oku" diye önüme başka bir kitap koydu..
Abdülhak Hamit.. Taifler Geçidi.. Şair-i azam, Dante'ye cevap olarak yazmış bu kitabı.. O da cehennemde Dante'ye rastlar.. (Dikkat buyurun.. İlkokul üçten söz ediyorum.. Dante ve Hamit!..)
Küçük aklımla nasıl söktüysem, arkasından gene Hamit'in Finten'ini de okudum.. Nefes nefese..