Benim canım İzmir’imin yollarında!.
Hafta sonu sevgili dostum Sami Türkay kızını evlendiriyordu, İzmir'de.. Yıllanmış, hem de nasıl iyi bir arkadaşın mutluluğunu paylaşmak ne güzel.. Koşmaz mıyım?.
Üstelik bir taşla kaç kuş?.
Bir defa, yıllardan beri ilk defa bu bayram ağbimlerle bayramlaşamadık.
Geç de olsa, gidip el öpecek, hayır duasını alacağız. İkincisi İzmirli can dostlarla kucaklaşacak, her defasında hayatıma "Unutulmaz İzmir Günleri" diye giren mutluluk tespihime bir kaç tane daha ekleyeceğim..
Cuma akşam üzeri vardım İzmir'e.. Pazar sabah kahvaltıdan sonra da ayrıldım. Yani nerden baksanız, 2 gün.. Ama ne dolu dolu, ne muhteşem iki gün!.
"Yol dahil" derseniz, 3 oluyor.. Yedek subayken eratın izinlerini "Yol dahil/ Yol hariç" diye imzalardım. Ankara Mamak'tan Çankaya'ya gidecekle, Van yollarına düşen iki ere eşit 3 gün izin nasıl verilir ki, başka türlü..
Ama lafa baştan başlayalım, benim "yol dahil 3 gün" olan iznimin, "yol" bölümü de harika tatile dahildi.
İstanbul- İzmir yolu, her gidişimde biraz daha kısalan, biraz daha harika bir otoban oluyor, Allah devletimden razı olsun..
