Bir maçta iki Galatasaray!..

Cumartesi gecesi, Akhisar deplasmanında iki Galatasaray izledik.
Birincisi son iki yılın en güzel futbolunu oynadı.
İkincisi "Eyvah, bu yıl Avrupa'ya değil, kümede kalmaya oynarız" dedirtti.
Galatasaray sahaya, nihayet olması gereken 11'le çıktı ve oynaması gereken futbolu oynadı.
Bu 11'in de, bu futbolun da sahibi, büyük ölçüde, sonradan vaz geçerek hem kendini, hem takımı bitiren Hamza Hamzaoğlu idi..
"Büyük ölçüde" dedim..
Hamzaoğlu çift santrforla, 4-4-2 oynardı. Bu defa tek santrforla 4- 3-3 oynayan bir takım izledik., İşin sihirli yanı, iki taktiğin de, sağda ve solda kurulan üçgenlerle rakip kanatlarının çökertilmesiydi.
İsimler bile ayniydi hemen hemen..
Sağda Sabri, Selçuk ve Bruma.. Solda Carole, Sneijder ve Yasin üçgenleri..
Daha üçüncü dakika, klasik Galatasaray golü yediler. Duran top ve yan toplara 5 yıldır doğru dürüst savunma yapamıyor Galatasaray.
Yan toplarda Muslera da, yarım kaleci ve bunu bile bile arka direğe hala adam koymuyorlar. Arka direğe bir korner ve gol. (Bu sahneyi kaç kere yazdığımı unuttum.) Buna rağmen 63'üncü dakikaya kadar öyle müthiş oynadı ki Galatasaray "Nasıl olsa goller gelecek" diye hiç istifimi bozmadan puromu tüttürdüm.
İki yandaki üçgenler, Selçuk ve Sneijder'in bu defa çok hırslı ve istekli oyunları ile makine gibi işliyor, Akhisar savunması hemen her akında çöküyordu. Çift santrfor olsa galibiyet çoktan gelmişti. Ama eninde sonunda gelecekti.
Öylesi. Geldi de..
Eren'in beraberlik, Yasin'in galibiyet gollerinden sonra o enfes oynayan Galatasaray gitti, Akhisar önünde 2-1 korumak isterken perişan olan bir Galatasaray geldi.
Hücumda çok iyi Carole, savunmada dökülüyor, Sneijder ve Yasin ona yardıma gitmiyor Carole'ün dökülmesi, Hakan'ı da bozuyor.