Demirtaş!. Barışta iyi, krizde kayıp!..

Ortalık günlük güneşlikken, kimsenin lidere ihtiyacı yoktur. İnsanlar lider aramaz.. Lider krizde ortaya çıkar. Çünkü insanlar o zaman etrafa bakarlar, o zaman sarılacak dal ararlar..
HDP Lideri Selahattin Demirtaş, 7 Haziran öncesinin en göze çarpan lideriydi.
İnsanların güler yüzlü politikacıya hasret kaldığı, kavgadan, öfkeden, kin ve nefretten bıkıp usandığı bir dönemde, genç bir adam çıktı ortaya..
Yüzü hep gülüyordu. Ağzından "Barış" sözcüğü düşmüyordu. Bu ülke televizyonlarını en az, ama en iyi kullanan o oldu..
İçimizden biri gibi saz çalıp türkü söylemesi dillere düştü.
Seçime giren en küçük muhalefet partisinin lideriyken üç kelimelik bir sloganla tüm muhaliflerin gözdesi olmayı başardı. "Seni Başkan yaptırmayacağız" cümlesi, Kılıçdaroğlu ve Bahçeli'nin saatler süren ama akılda hiçbir şey bırakmayan uzun konuşmalarını solladı, geçti. Geniş kitleleri etkilemekte Lakonizm'in, (Az sözle çok şey ifade etme sanatı) önemini kanıtladı. Barajı fersahla aştı, Meclis'e 80 milletvekili soktu.
Ama 1 Kasım seçimleri öncesi dönemde ülke büyük terör eylemleri ile krize girince, ayni Demirtaş kayboldu.
PKK terörü, nefret ve dehşet uyandırırken Demirtaş tam bir eyyamcı tavrıyla "Ne şiş yansın, ne kebab" havasına girdi.