Geleceği aydınlatan Işıklar!..

Sabah, Nişantaşı'ndayken, Feyziye Mektepleri Vakfı, Işık Nişantaşı Lisesi hemen karşımızdaydı. Bir de Sevgili Asuman Hanım vardı, vakfın basın işlerine bakan.. Hemen her gün uğrar, hemen her gün lisenin, ya da üniversitenin bir etkinliğini haber verirdi. Gençlerin yaptıklarını izlemeye ve yazmaya öteden beri fevkalade meraklı olduğumdan koşar giderdim. Sadece Nişantaşı değil, Maslak, hatta Şile kampüslerine gittim.. Sonra biz Balmumcu'ya taşındık. Asuman Hanım emekli oldu.. İlişki koptu.. Yıllar yılı görmedim, duymadım, yaz- madım.. 
Ta ki, Sevgili Cengiz Çevik arayana kadar.. Cengiz, bizim Ali Kocatepe'ye de vokalistlik yapan bir "Mektepli" sanatçı.. "Hıncal Ağabey, Feyziye Mektepleri Vakfı Erenköy Işık Lisesi ve Fen Lisesi Tiyatro ve Müzikal Topluluğu olarak Lüküs Hayat'ı hazırladık. Bekliyoruz" dedi.. 
Erenköy kampüsüne hiç gitmemiştim.. Koştum tabii.. O civarlarda oturan Aydoğan Ablamı da alarak.. Aydo, okurlar bilir, hani "Paşa Dayımın Kirazları" kitabına isim olan yazımda anlattığım Aşir Atlı Paşa'nın kızı.. Lüküs Hayat'ı Hazım'dan izlemiş bir kuşaktan. Tiyatro ve müzikallere özel meraklı, yani.. 
Perdenin açıldığı andan itibaren, bir lise temsili değil, her şeyi ile profesyonel bir etkinlikle karşı karşıya olduğumuzu hissettik, Aydo ile.. Playbacksiz, canlı müzik, canlı söylenen şarkılar.. Enfes bir dekor, olağanüstü giysiler, eğlenceli danslar ve birinci sınıf oyunculuk.. 
Müzikali sahneye koyan Cengiz "Her gün saatlerce, toplam aylarca çalıştık" dedi. Canını çıkarmış çocukların.. Ama böyle bir başarıya da ancak, böyle çalışmayla ulaşılır. 
Nasıl mutlu oldum, harikalar yaratan gençleri izlerken..