İlyas Çanakçı diye 400’cü geliyor ki..
Beylikdüzü'nde geçirdiğimiz, coşku, duygu ve gurur selleriyle dolu o iki geceden sonra, pazar günü dinlenmeye karar verdik, Kemallerle.. Evde oyalanacağız.
Televizyon da iyi.. Fransa Turu var.. Eskrim Dünya Şampiyonası var.. 20 Yaş Altı Avrupa Atletizm Şampiyonası var..
Kemal de bizim ailenin tümü gibi sporun her türüne meraklı..
Ondan ona geçer, oyalanır, dinleniriz..
Bu sene Fransa Turu, tam bir uyku ilacı gibi geçiyor ama harika Fransa manzaralarını seyrederken, arada kestiririz de.. Kemal bir divanda, ben öbür divandayız, nasılsa..
Pazar öğleden sonra, Fransa Turu tam beklediğimiz gibi, sıfır heyecan görüntülerle sürerken, ara ara Atletizme geçmeye başladık. Tam o kanalı tıkladık, 3000 metre steeple yarışı bitmiş.. Kazanan bir Türk.. Bizim Murat Yalçınkaya..
Kazananlar tribüne koşar, oradan bir bayrak alır, sonra şeref turu yaparlar..
Murat tribünlere koştu, baktı.. Yahu bayrak verecek tek Türk yok, İsveç'in Baros kentindeki statta iyi mi?. Tek ayyıldız yok tribünlerde ki Murat omzuna alsın..
Nasıl üzüldüm bilemezsiniz..
