İzmir’de harika saatler!..

Bir, sadece bir gün için gidebildim, İzmir'e.. Fuar'a.. 85'inci İzmir Fuarı'na.. Ve de harika saatler geçirdim.. İzmirliler 10 gün boyu yaşadılar bu güzellikleri diye de onları fena halde kıskandım.. Kıskançlığım teşekküre engel değil..
Teşekkürler!.. Teşekkürler.. Teşekkürler!..
Bu üç teşekkürün birincisi, Fuar'ı yeniden efsane yıllarındaki gibi canlandırma yolunda kollarını sıvayan İzmir Anakent Belediyesi adına, Başkan, dostum Aziz Kocaoğlu'na.. İkincisi, 85. Yıl Festivalinin böyle muhteşem bir katılımla (18 ülke, 600 sanatçı) harika bir kültür, sanat ve şov günlerine dönüşmesini sağlayan sponsor Folkart'a.. Üçüncüsü de, tüm etkinliklerin organizasyon ve planlamasını gerçekleştiren, bu müthiş ağır taşın altına ellerini koyan Volkan ve Bora Severcan kardeşlere..
Perşembe gecesi, hafta arası, akşam saat 7 gibi girdik Fuar'a.. Sevgili dostum, can kardeşim Ünal Ersözlü, bir elektrikli araba ayarlamış.. Onunla Fuar'ın büyük kısmını gezdik.. Nasıl kalabalıktı.. Yolumuz sık sık kesildi.. Çünkü Fuar'da sokak gösterileri de vardı. Hayatımda belki de ilk defa, trafiğimin bu kadar sık kesilmesinden mutluluk duydum.
"Bu ne kalabalık" dedim.. Ünal "Cumartesi gecesi 160 bin bilet kesildi kapılardan" dedi.. Bilet dediğin 3 lira tam, 2 lira öğrenci..
Oyun 8.30'da.. 8.15'te Açık Hava Tiyatrosu'nun önüne geldik ki, ucu görünmeyen bir kuyruk.. Bu kuyruktakilerin hepsi girsin diye, oyun 20 dakika geç başladı iyi mi?. Ve ben bu gecikmeye de nasıl mutlu oldum, tahmin edersiniz?.