Senin tutuklun!.. Benim tutuklum!..

Gazetecinim objektif olması gerektiğini unuttuk.. Herkes kendi kafasına göre takılıyor.. Ön sayfalardakiler, siyasi yanlarına, arka sayfalardakiler, tuttukları takımlara göre haberliyor, başlıklıyor, yorumluyorlar. Böyle olunca bir gün önce yazdıklarını ertesi gün kendileri tekzip ediyorlar.. Bu yüzden bu ülkede medya dördüncü güç olma özelliğini yitirmiş.. Hiçbir şeyi düzeltemiyoruz..
Bazı muhalif gazetecilerin tutuklu yargılanmasına hem de nasıl karşı, muhalif basın.. Aylardır neler yazıyorlar.. En çok tekrarladıkları cümle..
"Tutukluluk, ceza gibi kullanılıyor.."
"İlke" varsa tamam.. Ama var mı?.
İşte en muhalif gazetelerden son bir hafta içinde yargıya saldıran haber ve yorumlar..
"Polisi vurup şehit eden hırsızın on bir kez yakalanıp serbest bırakıldığı öğrenildi."
"Nişanlısı şort giyiyor diye genç kızı döven dört kişi serbest bırakıldı."
"Deniz Baykal'ın oğluna kafa atan güvenlik görevlisi serbest bırakıldı."
"Hürriyet foto muhabiri şikâyetini geri alınca, Emirgân zorbaları tahliye oldu.."

Şimdi işin "Hukuk" yanına bir bakalım..
"Tutuklu yargılama"ya temel olarak karşıyım. Hep de karşı oldum, 1957 kasımında bu mesleğe başladığımdan beri..
"Şeriatın kestiği parmak acımaz.." Bu gerçek..
"Suçlu olduğu kanıtlanana dek herkes masumdur" Bu daha da gerçek..
O zaman "Tutuklu Yargılama" bazı zorunlu haller dışında olmamalı.. Bağlarsın kefalete ya da ötesi, ayağına takip fırsatı veren bilekliğe, sonra yargılarsın ki, adam beraat ederse, boşuna yatmış olmasın..
Yargının bizdeki gibi ağır işlediği yerde, tutuklu yargılama, doğrudur, peşin ceza gibi oluyor.. Oluyor da, sadece "Bizim tutuklumuz"a oluyor..
Sevmediğimiz, kızdığımız kişiler, ille de tutuklanmalı, öyle yargılanmalılar..
O zaman bu nasıl ilke?.
"Benim gazetecim niye tutuklu yargılanıyor" diyenler, sırf Sinan Çetin'in oğlu diye Rüzgar Çetin'i aylarca tutuklu yargılatmadı mı?. Şimdi de, hem de "Kafa atmak" gibi en basit mahalle kavgasında bile olan bir şey için tutuklama istemiyorlar mı?.