Spor yazarlığının neresindeyiz?.

Perşembe gecesinin çekilmez Portekiz- Polonya maçı ile başlayan çeyrek finallere kadar 36'sı guruplarda, 8'i, 1/16 finallerde toplam 44 maç izledik, Euro 2016'da..
Fransa'ya bunca yazar gönderen bunca gazetemizin, maç yazısı, maç eleştirisi, maç analizi, maç tahmini başta çeşitli konularda yüzlerce yazı yayınlama şansı oldu, yani.
Şimdi hepinize soruyorum..
Bu yüzlerce yazı içinde aklınızda kalan, mahallede, işte, okulda, sosyal medyada birisine tavsiye ettiğiniz, "mutlak oku" dediğiniz bir yazı oldu mu?.
Doğrudur.. Bazı maçlar gece yarısı bitiyor. O saatte sonucu yazmak bile sorun, bugünün gazeteyi erken basma zorunluğu içinde.. Ama güzel yazının güncelliği geçmez.. İşte The New York Times yazarı Rob Hughes'un eleştirilerini maçtan iki, hatta üç gün sonra okuyorum, ama zevkle, ama keyifle okuyorum..
Bugünün büyük başlık, spotlarla kısa yazı geleneği içinde (Ki nefret ediyorum), İslam Çupi, Kahraman Bapçum üslubu harika "Maç yazıları"nı bulmak imkansız, biliyorum..
Ama eleştiri ve analiz yazılarını, ertesi gün de olsa, bekliyorum.
Var mı?. "Şu harikaydı" dediğiniz bir yorum, bir analiz var mıydı?. Türkiye'nin maçları dahil!.
Size bir "Analiz Yazısı" örneği vermek isterim ki, ne demek istediğim iyi anlaşılsın.
Alman yazar Steffen Potter, guruplardaki son Kuzey İrlanda- Almanya maçı öncesi kaleme almış..
Şimdi sayfadaki krokiye bakın.. Prensiplerimin tersine, altında resimaltı da, bilgi de yok.. Merak etmenizi istedim "Bu nedir" diye..
Bu krokiyi Potter, yazısının içine kendi çizmiş.. Anlatıyor..
"İlk iki maçta, Götze ve Özil'in (Krokide iki büyük mavi nokta..) rakip takım kale atışı yaparken iki stopere pres yaptıklarına dikkat ettim. Bunun amacı kaleciyi uzun vuruşa zorlamak ve Alman savunma ve orta saha oyuncularının yoğun olduğu santra civarında topu geri kazanmaktı..