Bir özür, Bir hatıra, Bir vakıa, Ve bir hadis… 

1 

Bir özür: 5 yazı gününü (yaklaşık 20 gün, son yazımız 24 Haziran seçim günü yayınlanmıştı) hiçbir açıklama yapmaksızın boş geçirdiğim için bütün dostlardan özür diliyorum. 

2 

Bir hatıra: 1965 Milletvekili Genel Seçimleri. Necmettin Erbakan, Odalar Birliği’nden kovulması, Adalet Partisi’nden veto yemesi üzerine bir grup arkadaşı ile bağımsız olarak seçimlere girmeye karar verirler. 

Erbakan Konya’dan aday olur. Aynı gruptan Ömer Faruk Yeğin isimli bir mühendis de İstanbul’dan aday olur. Biz bir grup arkadaş (grup dediysem üç-beş kişi) Manifaturacılar Çarşısı’nda bulunan bir ofisçe yürütülen bu şahsın kampanyasına katılırız. 

Seçim gecesi; malum şimdiki hız ve imkanlar olmadığı için, İstanbul’daki adaya dair beklentimiz yok ama, Erbakan’ın durumunu öğrenmek için Zeytinburnu’ndan üç arkadaş, benimle birlikte Davut Dalcı ve Ali Ayağ akşamın geç saatinde Ofis’e giderken nedense Şehzadebaşı’nda bir grup solcu ile kavgaya tutuşuruz. O b