Merhaba

Yıllık izinde olduğumuz için ‘racon’ tartışmalarına yetişemedik. Bu konular asla bitmez. Çünkü bireysel güç zehirlenmesi her vakit olur. Toplu zehirlenme yaşanmasın yeter.

Geçen gün bir haber okuduk. Kızılırmak nehrinde son bir ayda üç pirana balığı bulunmuş. Daha kaç tane vardır, bilemeyiz. Akvaryum için alınıyor bunlar. Bakamıyor, beceremiyor veyahut bıkıyorlar. Sonra da en yakın ırmağa, göle, yani tatlı su kaynağına bırakıyorlar. Piranalar, bu sularda eskiden beri yaşayan faydalı, yararlı balık türlerini yok etmeye başlıyor. Evveliyatı olmayan, dışardan ve sonradan gelenin, oranın sakinlerini, yerlilerini hedef alması. Siyasetten edebiyat ve fikriyat dünyasına kadar benzer bir durumu yaşıyoruz maalesef. Konuşulması, tartışılması gereken asıl budur. Bunları bu sulara, ortamlara kim bırakıyor? Nereden ve nasıl geliyorlar?

NİYET OKUYANLAR

Şahit oluyor veya maruz kalıyoruz. Değişik mizaçlar türedi. Bunlar birkaç sene öncesine değin yoktu.

Hiç durmadan niyet okuyorlar. İnsanları samimiyet testine tâbi tutuyorlar. Her iyiliğin altında bir kötülük, güzelliğin arkasında çirkinlik arıyorlar.

Artık sosyal medya devrindeyiz. Ne yazık ki öyleyiz. Mesela Mescid-i Aksa’da acı bir olay yaşanıyor. Tepki vermeyince kayıtsız kalmakla, verince de ‘duyar kasmakla’ suçlanıyorsunuz. Üstelik aynı kişi yapıyor bunu. Benzer bir hal: Tevazu gösterirseniz kibirli, göstermezseniz yine aynısı oluyorsunuz. Onların nazarında sonuç değişmiyor. Kaçmanız, kurtulmanız imkânsız.