Müminlerin baharı

Bayram, müminin baharıdır. Bahar, tazelenmeyi ve yeni başlangıçları da beraberinde getirir. Bahar, temizlik mevsimidir. Evlerimizi güzelce temizler, havalandırırız.

Bayramda da gönül evimizi temizlemek gerekiyor. Müslüman olarak bildiğimiz bir kimseye hasımlık, hırs, haset gibi kötü huylardan arınmak, aynı zamanda ağırlıklardan kurtulmak demektir. Hafiflemeden havalanamaz, uçamayız. Uçmak, iki ayrı anlama daha geliyor; sevinmek ve cennet.

Dikkat ederseniz, sevinçli anlarımız hızla azalıyor. Gerginlik ve üzüntü istikrarlı bir şekilde artıyor. Çünkü hayatımız gereksiz şeyler ve dünyevî beklentilerle dolu.

Mehmet Kaplan’a göre, “saygı, belli bir mesafeyi gerektirir.” Aradaki boşluğun ise sevgiyle dolması şarttır. Sevginin uzağına düştüğümüz vakit sadece sevgisizliğe yakınlaşmış olmayız. Merhamet ve anlayış eksikliği de kendini göstermeye başlar. Bizim gibi düşünmeyen, davranmayan herkese şüpheli yaftası yapıştırmak isteriz. Elbette iyi değil. İyi olmayan doğru da olamaz.

Mümin güven yurdudur. Bugün camiamızda hissedilen en büyük eksiklik, sevgisizlik ve itimat duygusunun yıpranmasıdır. Bunların yol açtığı tahribat ekonomik tedbirlerle, yeni kanuni düzenlemelerle telafi edilemez.

Ramazan ayında, neredeyse çeyrek asırdır birlikte olduğumuz birkaç dostla iftar yaptık. Masadan bir fotoğraf paylaşıldı. Artık sayıları ciddi rakamlara ulaşan senaryo uzmanları hemen devreye girdi. Niyet okumak ile insanın canına okumak aynı şey değil midir? Burası neresidir?