Musul Meselesi daha çok su kaldırır!..

Türkiye’nin Musul yakınındaki Başika’da bulunan görev gücünü takviye etmesi sebebiyle, ortalığı velveleye veren çevreler; Bölgeye hâkimiyet için yüz yıldan beri süregelen mücadeleleri, nedense hep unutuyorlar…

Sultan II. Abdülhamit Han, o büyük dehasıyla yaklaşan tehlikeyi çok önceden fark ederek, en isabetli tedbiri almıştı… Büyük petrol rezervine sahip olduğu anlaşılan Musul – Kerkük bölgesini, şahsî mülkü – “Mülk-ü Şahane” ilan etmişti. Böylece Emperyalist güçlerden burası için gelecek imtiyaz talebi baskılarına önemli bir set çekmişti. Fakat O büyük Padişahı kalleşçe yollarla tahttan indiren İttihat – Terakki Yönetimi, ilk iş olarak Sultan’ın bu şahsi mülkünü, güya millete mal etmek için tekrar devletleştirmişti… Musul - Kerkük Bölgesindeki tabii zenginlikleri ele geçirmek için, her yola başvuran İngiliz; Fransız ve Almanlar, 20. Yüzyılın başlarında kıyasıya bir rekabet içindeydi. Birinci Dünya Savaşından iki yıl önce, 1912’de kurulan Turkish Petroleum Company (TPC), Türk ismini taşımakla birlikte, Türklerin bu şirkette herhangi bir kontrolü yoktu. En büyük hissedarlar, yüzde 50 pay ile Anglo – Persian Oil Company; % 22,5 payları ile Alman Deutsche Bank ve İngiliz Royal Dutch Shell şirketi idi. Yüzde 5’lik hisse ise, bu şirketin arkasındaki esas beyin olan, Erzurum doğumlu Ermeni Türk vatandaşı Calouste Gülbenkyan’a aitti… Birinci Dünya Savaşında, Almanya İmparatorluğu da Osmanlı Devleti ile birlikte yenilince, 1920 yılındaki San Remo Konferansında, Fransızlar harp tazminatına karşılık, Alman Deutsche Bank’ın hisselerine el koydu!..