Kültür, endüstri ve bazı şaşırtılar

Ben bu hikâyede ne uyuşturucu bağımlısı Ezhel denen müptezele, ne “terör sevici bir mahlûk” olan Spotify editörü Nazlı Yırtar’a kızıyorum

Kültürün tıpkı bilişim, moda, gıda ve benzerleri gibi devasa bir sektör olduğunu, bu sektörün milyarlarca dolarlık kocaman bir pazarının ve yine milyarlarca dolarlık bir endüstrisinin olduğunu kabul etmeden alabilecek bir mesafemiz yoktur.

Bilgisine sahip olmadan mesafe alamayacağımız bir başka gerçek ise şudur: Türkiye, dizi dışında bir “ihraç edilebilir kültürel üretim”e sahip bir ülke değildir. Dünyada üretim konusunda dokuzuncu sırada olduğumuz kitaplarımızı ihraç edemiyoruz. Müzik, tiyatro, sinema, plastik sanatlar ve benzeri alanlarda da “ihraç ettik” diyebileceğimiz ciddi bir üretimimiz yok.

“Kültürel üretime maruz kalma” işi tam burada başlıyor işte. İthal....

YAZININ DEVAMI
ÇOK OKUNAN YAZARLAR
YAZARIN DİĞER YAZILARI
O sınırın nerede olduğunu bulsak mı? 19 Kasım 2024 | 275 Okunma Bir kapı nereye açılır? 17 Kasım 2024 | 199 Okunma Benzersizlik anlatısı ya da senden sekiz buçuk milyar daha var 16 Kasım 2024 | 1.055 Okunma Bir teklif: Türkiye’nin küresi 12 Kasım 2024 | 271 Okunma Bir bavula ne yakışır en çok? 10 Kasım 2024 | 264 Okunma
TÜM YAZILARI
Yorumlar