“Sırrım dimeyem kimseye”

Çok basittir bizim oranın düğün çorbası. Yoğurtlu bir çorba yapılır. Üzerine tereyağı ve nane yakılır. Herhangi bir numarası da yoktur, herhangi bir özelliği de. Düğünlerde ikram edildiği için düğün çorbası denir.

Çok severim ben düğün çorbasını. Daha doğrusu Ramazan geldiğinde anneme iftara gideceksem ona düğün çorbası sipariş etmeyi çok severim. Daha doğrusu çok severdim. Artık düğün çorbası sipariş edebilecek bir annem yok. Önce yaşamanın kendisine artık çok ağır geldiğini düşünmeye başladı. Ardından da kapatıverdi kontağı. “Yeter” dedi bir bakıma.

Annemi anlamadığımı söyleyemem ama bunu size anlaşılabilir cümlelerle anlatmanın bir yolunu bulamıyorum. Zaten artık faydası da yok. Anlatmanın.

Annemin hayatımda olmadığı ilk Ramazan orucumu tutuyorum.