Zaman basınca kanayan yarana unutabilir misin?

SEZEN Aksu'nun meşhur şarkısı, 'Zaman basıp kanayan yarana/Unutursun, unutursun' diyor ve belki de hayata devam etmek için unutmak gerek ama bazı yaralar unutulmuyor işte.

Bir harita bulun, açın bakın. Saraybosna'ya, hemen yakınındaki Srebrenica'ya bakın. 20 yıl önce bugün, Sırp milliyetçileri, Srebrenica'da 8 binden fazla insanı öldürmeye başladı; sadece üç gün içinde de öldürdü.
Bu, Avrupa kıtasında 2. Dünya Savaşı'ndan bu yana görülen en büyük toplu sivil katliamıydı. Ve katliam, Avrupalıların, barış içinde birlikte yaşamayı bütün dünyaya öğretmeye kalkacak kadar kibirli olan Avrupalıların gözlerinin önünde oldu.
Ratko Mladic'in komutasındaki Sırp askerleri kasabaya 11 Temmuz 1995 sabahı ansızın gelmedi; o kasabanın Sırpların eline geçmesinin, kasabadaki sivil halkın önce kendi öz savunmalarından yoksun bırakılıp Birleşmiş Milletler'in sözde 'koruma'sına girmesinin, sonra Hollandalı askeri birliğin kötü niyetli ve beceriksiz komutanının kasabayı Mladic'in askerlerine teslim etmesinin, Mladic'in Müslüman Boşnaklara koruma sözü vermesinin ve bu sözün hemen ardından da Boşnakları katletmesinin bir tarihi var.

Hâlâ cenazeler toprağa veriliyor

Bunların hiçbiri bir sabah ansızın, herkes hazırlıksızken olmadı. Katliam geliyorum diye diye geldi ve maalesef bütün insanlık bunu seyretti; Hollanda daha yakından seyretti.
İşte bu katliamın 20. yılında, Boşnaklar hâlâ cenazelerini toprağa vermeye devam ediyorlar. Bugün de, son olarak kimlikleri tespit edilebilen 136 kişinin toprağa verileceği cenaze yapılacak.