Dövizi düşürmek seçimi kazandırır mı?

Ekonomide garip şeyler oluyor. Türkiye’nin genel çıkarları düşünülmüyor. Ekonomi bürokrasisi ile konuşuyoruz.
İşlerin nereye gittiğini onlar da bilmiyor.
Sorularımızı susarak geçiştiriyorlar.
Kararların nasıl alındığı belli değil.
“Çok dar bir grubun” etkili olduğu ifade ediliyor.

GÜNLÜK HESAP
Yeni Ekonomi Programı’nda birkaç yıllık hedefler vardı.
Çoğu şimdiden şaştı.
Sonra bir iki aylık hesaplar öne çıktı.
Şimdi hesaplar birkaç günlük.
“Her şey 31 Mart için” anlayışı hakim.

DÖVİZDEKİ DÜŞÜŞÜN MALİYETİ
Ekonomi yönetimi panik içinde.
Faizi düşürse döviz patlıyor;
Dövizi düşürmek için faizi yükseltmek zorunda kalıyor.
Nitekim son günlerde yaşananlar da bu.
Döviz yukarı doğru hareketlenince yine faize sarıldı.
Merkez Bankası fonlama faizi birkaç gün içerisinde yüzde 1.5 arttı. 
Londra swap piyasasında TL’nin gecelik faizi, yüzde 360’ı aştı.  
2001 krizinden beri en yüksek seviye.
Neredeyse günde yüzde 1 faiz.
Spekülatörleri cezalandıracağız derken;
Türkiye’ye güven sarsılıyor.
Tahribat yüksek.

SÜRDÜRÜLEBİLİR Mİ?
Döviz kurları düştü.
Ama maliyeti yüksek oldu.
Peki bu maliyeti kim karşılayacak?
82 milyon vatandaş...
Peki sürdürülebilir mi?
Ekonomistlere göre mümkün değil.
Görüşler özetle şöyle:
“Ekonomi yönetimi yaptıklarını ekonomi bilmeyen üstlerine anlatabilir. İkna da edebilir. Ama bir parça ekonomi bilenleri asla..!”

DÖVİZ KURU NE OLMALI
Şu günlerde döviz kurları tartışılıyor.
Kimine göre düşük, kimine göre yüksek.
Peki gerçek ne?
Döviz kurlarının suni düşüşü ekonomi için iyi mi, kötü mü?
Konunun uzmanlarından bu sorulara yanıt istedim.
Anlattıkları özetle şöyle:
“Mevcut kurlar ihracatı desteklemiyor.
İthalatı teşvik ediyor.
Kurlarda yaşanan iniş çıkış en tehlikelisi.
Kimse önünü göremiyor, hesap yapamıyor.
Herkes beklemeye girdi.
İstikrar arıyor.”
AKP’ye destek veren işadamları da aynı görüşte.

YABANCILAR
Yabancıların Türkiye üzerine hesaplar yaptığı doğru.
“Köpek balıkları” kokuyu almışlar, beklemedeler.
Bazı hamleler yaptıkları da görülüyor.
Ama ekonomideki kırılganlık da gerçek.
Alınan kararlar bu kırılganlığı daha da artırıyor.
Türkiye üzerine planlar yapanları iştahlandırıyor.
Ülke adeta “cam adam” haline geldi.
Yöneticilerin sorumluluğu büyük.