İnsan kendisine bahşedilen bu hayatı nasıl yaşamalı

Doğada öleceğini bilerek yaşayan tek tür biziz. Bir gün kapanacak bütün ışıklar ve o sonsuz bilinmeyenler denizinde yüzeceğiz.

Hayata dair her ne varsa ardımızda kalacak. Tüm mutlukları, sevinçleri, acıları, hayalleri ve hayal kırıklıklarıyla hayatımız, bizden sonra bizi hatırlayanların zihinlerindeki hatıralardan ibaret olacak.

İşte o anılarda kalacağız ancak. Her ne varsa bize dair, yad edenlerin gönlündeki hüzünlü birer siluet, hafızalarda izi hızla silikleşen solmuş, sararmış birer fotoğraf karesi olacak.

Kimisi bir şarkıda hatırlayacak bizi, kimisinin aklına o en sevdiğimiz yemekten aldığı ilk lokmada geleceğiz. Kimisinin boğazına düğümlenecek hatıramız, kimilerinin aklına bile gelmeyeceğiz…

Velhasıl muhteşem bir lütuf yaşamak. Mühim olansa her anını mümkün olduğunca doldurmak. Hakkını vermek bahşedilen adına hayat denilen muazzam nimetin. Ve fakat esas mesele de bir gün mutlaka biteceğini unutmamak.

Sonlanacak bir filmin aktörleri olduğumuzun bilincinde yaşamak…