James Last'ı sevmiştim, itiraf ediyorum

KENDİLERİNİ benim gibi "sıkı müzik meraklısı" olarak gören arkadaşlarımla (ukala dümbelekleri diyebilirsiniz, çekinmeyin) tekrarlamayı sevdiğimiz bir espridir:

"Müzik zevkimiz mucize kabilinden gelişmiştir. Bizim kuşak Musikladen'lerle, Starparade'lerle çarpışarak geldi bugünlere!"
Starparade ve Musikladen'in ne olduğunu özellikle yeni kuşağın bilmesi imkânsız.
Şöyle özetleyeyim...
Televizyonun tek kanal, siyah-beyaz olduğu dönemler. "Ecnebi müzik" sadece maç yayınlarının arasında ekrana gelen Alman yapımı programlardan izleyebildiğimiz bir hadise...
İşte bu Starparade ile Musikladen de o programların en meşhurları ve "bizim görmek, dinlemek istemediğimiz ne kadar adam varsa" onları konuk etmesiyle meşhur.
"Gal Kaplanı" Tom Jones gidiyor, mikrofonu nadide bir çiçek gibi tutup ruhumuza işkence çektiren şarkılar söyleyen Engelbert Humperdinck geliyor; acımasız, vahşi bir ortam!
Programların asıl yıldızı ise her koşulda gülümseyen, yüzü sürekli kameraya dönük olarak yönettiği orkestrasıyla bizim ergen huysuzluğumuza hiç iyi gelmeyen mutluluk dalgaları yollayan James Last.
Yazının bundan sonrası bir hesaplaşma, itiraf, hakkını teslim etme ve vedalaşma şeklinde gelişecek.
James Last, gerçek adıyla Hans Last, hayranları tarafından seslenildiği şekliyle Hansi Last geçtiğimiz günlerde 86 yaşında hayata veda etti.
Uzun yıllar boyunca küçümsediğim, "ucuz müzik" yaptığı için dalga geçtiğim James Last'ı aslında çok sevdiğimi itiraf etmek artık boynumun borcudur.