BOP fitnesinde Kuzey Irak’ın yeri

AKP iktidarında Türkiye’nin Kuzey Irak’la ilişkileri, arada bir gerilim görüntüleri verilse de, genelde bu oluşumu destekler nitelikte oldu.
Barzani’nin birçok kez Türkiye’ye davet edilip ağırlanması, dahası bir karşılamada “Kürdistan” bayrağının göndere çekilmesi, artık “tarih” olan “açılım” sürecinde Öcalan’ın mesajının okunduğu Diyarbakır mitinginde onun da sahneye çıkarılması, Türkiye’den Erbil’e resmî ziyaretler, topraklarımızdan açılan koridorla Kobani’ye peşmerge geçişine imkân verilmesi bunun örneklerinden bazıları.

Bunun ötesinde, Kuzey Irak’ta çıkarılan petrolün dışarıya, özellikle İsrail’e sevkinde aracılık yapılması. Ve bunun, Bağdat yönetimiyle karşı karşıya gelmeyi göze alarak ısrarla devam ettirilmesi.

Gelinen noktada Barzani’nin gündeme getirdiği “bağımsızlık referandumu”na Ankara adına gösterilen “tepki”ler böyle bir arka planla örtüşmüyor, tam tersine çelişiyor ve ister istemez bir tutarlılık sorgulaması gerekliliğini gündeme taşıyor.

Gerçi “gözdağı” olarak duyurulan “sınırda askerî tatbikat”ın ve şu etapta sadece lâfı edilen “ekonomik yaptırım”ların ne ölçüde ciddiye alınacağı ayrı konu...

Zaten göz göre göre ve adım adım bu aşamaya gelmiş bir oluşumun askerî veya ekonomik yöntemlerle önünü kesmek ne kadar mümkün, o da ayrı bir bahis.

Barzani yıllardır açıktan “Nihaî hedefimiz bağımsız Kürt devleti, zamanlamasını şartlar tayin edecek” demiyor  mu?

Belli ki artık o aşamaya gelindiğine karar verdiler. Ve İsrail’in en az 60’lı yıllardan beri altyapısını oluşturup köşe taşlarını döşediği oluşum hayata geçiriliyor.

Sıradaki hedefler Suriye, İran ve...

Böylece, sınırları Birinci Dünya Savaşıyla çizilip İkinci Dünya Savaşı sonrasında bir şekil daha verilen Ortadoğu’yu tekrar dizayn etmeyi hedefleyen İsrail eksenli BOP senaryoları gerçekleştiriliyor.

Türkiye’yi yönetenler de iç tribünlere yönelik göstermelik tepkilerin ardında, yıllara yayılan aksi yöndeki politikalarıyla bu senaryolardaki asıl rollerini oynuyorlar.