İlhan Başgöz'ün anıları

Bir Başka Şehir (İmge Y. 2010) adını verdiğim romanım için kendisiyle uzun bir görüşme yaptığım, anılarından, anlattıklarından yararlandığım kişilerin en başında Prof. Dr. Korkut Boratav vardır. Korkut Bey’le DTCF’den sonra bir süre dersler verdiğim Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde birlikte çalışmış, dost olmuştuk. Bir Başka Şehir’de ilki 1948 yılında, ikincisi 1980’den sonra yaşanan üniversitedeki tasfiye yıllarını, bazı küçük kurmaca öğeler ekleyerek roman kurgusuyla anlattım. Baba - oğul Boratav’lar her iki dönemin de mağdurlarıydılar, onların başına gelenler iki dönemi birbirine bağlamamı kolaylaştırdı.

DTCF TASFIYESININ ETKILERI

İlk tasfiye DTCF olayları diye de anılır. Behice Boran’ların, Niyazi Berkes’lerin, Pertev Naili Boratav’ların atılmaları uzun bir süreçtir, hemen kollarından tutulup atılmadılar, ne de olsa ortada bir devlet geleneği vardır; iftiralar, yalancı tanıklar olsa da, bugünkü gibi kumpaslar yoktur. Tasfiyelerdeki acımasızlık bugün o günleri aratır durumdadır. DTCF’de edebiyat okudum, hocalarımızın çoğu o günleri yaşamışlardı, tanık olarak mahkemelere gidip gelenler olmuş. Bazıları hiç konuşmasalar da bazılarından o günleri dinleme olanağı bulmuştum. O tasfiye olayından sonra bölümümüzde ortaya çıkan boşluğu, eksikliği, sonraki etkilerini zaman zaman derslerde de konuşurduk.

Romanım için Prof. Korkut Boratav’dan sonra en çok konuşmak istediğim kişi İlhan Başgöz idi, ancak bütün çabama karşın o günlerde kendisine ulaşamadım.