ABD, Rusya ve AB arasında Türkiye’nin denge politikası

Türkiye’nin ABD ve bazı Avrupa ülkeleriyle son dönemde yaşadığı büyük sorunlar Batı ittifakıyla olan bağlarını zayıflattı. Soğuk Savaş döneminde NATO çerçevesinde kurulan bu ittifakın temelde bir güvenlik iş birliğine dayandığı düşünüldüğünde, Batılı ülkelerin Türkiye’nin güvenliğine karşı negatif tutumları ilişkilerin bozulmasına yol açtı.
PKK hâlâ terör örgütü olarak tanınmasına rağmen bu örgütün Orta Doğu ve Avrupa’daki türevlerinin faaliyetlerine müsaade edilmesi ve özellikle PYD’ye yapılan askerî yardım NATO ittifakı çatısı altında gösterilmesi gereken dayanışmayla hiç açıklanamayacak bir durum.
15 Temmuz darbe girişimi sırasında Batılı “müttefiklerinin” izlediği politika Ankara’da darbeye destek veren bir tavır olarak algılandı ve ilişkilerin daha da bozulmasına yol açtı. Yine bu darbe girişiminin faili olarak yargılanan FETÖ mensuplarına ABD ve Almanya gibi ülkelerde kapıların açılıp bir koruma kalkanının oluşturulması Türkiye’de haklı olarak çok ciddi bir rahatsızlığa neden oluyor.
Başta ABD ve Almanya olmak üzere, bazı Batılı ülkelerin PKK/PYD ve FETÖ gibi örgütleri, “ekseni kaymış” Türkiye’yi yeniden “yola getirmek” için bir araç olarak kullanmakta ısrar etmeleri Ankara ile Batı başkentleri arasında sağlıklı bir ilişki geliştirilmesinin önünde engel oluşturmaya devam ediyor. Bu ülkelerin Türkiye’yi “yeniden yörüngeye oturtmak” konusundaki araçlarının sadece bu örgütlerden oluşmadığının da altını çizmek gerekir. Suriye, Irak ve Katar cephelerinde Türkiye’nin sıkıştırılmasına yönelik adımlar ile Almanya’nın yaptığı gibi ekonomik baskı araçlarının devreye sokulması ve ABD’nin yaptığı gibi yargı kararlarıyla Ankara’da güvensizlik oluşturulmasına yönelik girişimler de bu kapsamda değerlendirilmelidir.
Ankara’nın bağımsızlıkçı dış politika çizgisinden geri adım atmaması Batı’dan gelen bu saldırıların devam etmesi anlamına gelecektir.