Çocukluk çağı travmaları bugünü nasıl etkiler?

Değerli okuyucular, çocukluk çağındaki bağlanma travmalarından duygusal istismar ve duygusal ihmalden bu yazımda bahsetmek istiyorum.

Duygusal istismar, çocukların gereksinim duydukları sevgi, ilgi ve bakım ihtiyaçlarını karşılamayarak psikolojik zarara uğratılma durumudur. Çocuğa bağırma, değer vermeme, aşırı baskı ve otorite kurma, lakap takma; çocuğu reddetme, aşağılama, yalnız bırakma, korkutma, tehdit etme, küçük düşürme, bağımlı kılma ve aşırı koruma; çocuğun duygusal ihtiyaçlarını karşılamama, çocuktan yaşının üzerinde sorumluluklar bekleme, kardeş ayrımı yapma görülen duygusal istismar türleridir.

Burada aslında duygularını düzenleyemeyen ebeveyn vardır. Çünkü, bu ebeveyn de kendi çocukluğunda çok olumsuz duygular hissettiğinde, ona kimse rahatlatıcı bir rol üstlenmemiştir, muhtemelen “ağlama, yeter artık, ne var bunda bu kadar üzülecek veya ağlayacak” denilmiştir. Bu ebeveyn veya bakım veren kişi üzüntüsünü ve diğer olumsuz duygularını çok yoğun yaşar. Çocuğu yanlış davranışta bulunduğunda ona aşırı tepkiler verir “seni terk ederim bırakırım”...