Ergenlerde kendine zarar verme davranışı

Değerli okuyucularım, kendine zarar verme davranışının en önemli özellikleri arasında vücudun belirli bölümlerine zarar verildiğini tekrarlayıcı ve bilinçli olduğunu, ölümcül olmayıp yaşamı tehdit etmediğini, ortama uyamamanın tahammülsüzlüğüne karşı kendine yardım çabasının bir parçası olduğunu görüyoruz. (Favazzo ve Rosentbal, 1997)

Kendine zarar verme davranışı iki şekilde görülüyor; Doğrudan kendine zarar verme davranışına örnekler; kendini kesmek, kendini yakmak, kendine vurmak iken dolaylı kendine zarar verme ise sigara içmek, alkol veya madde kullanmak, aşırı yemek yemek ve hastalık tanısı almış olmasına rağmen ilaçlarını kullanmamak olarak belirtebiliriz.

Kendine zarar verme davranışı bulunan ergenlerde yapılan psikiyatrik değerlendirme sonucuna göre en sık konulan tanı öncelikle depresyon daha sonra kişilik bozuklukları, sınır kişilik, histerik kişilik, antisosyal kişilik örgütlenmesi de sık konulan teşhislerden…

Kendine zarar veren gençlerin aile özellikleri ile ilgili yapılan çalışmalarda, kendine zarar verme davranışında bulunan kişilerin, erken dönemde dışlanma duygusu yaşadıkları ya da ayrılığa anksiyete ile yanıt verdikleri görülmüş, fiziksel ya da cinsel istismara uğramış olan çocukların kendine zarar verme davranışında bulundukları ifade edilmiştir. Fiziksel istismara uğrayan çocuklar kendilerini cezalandırmak ve yoğun olarak yaşadıkları bu sıkıntıları kontrol etmek için kendilerine zarar vermektedirler. (Royi 1978)

Çocuklar ailenin sıkıntılarla baş etme şekli ve öfkenin dışa vurumunu içselleştirmekte ve sıkıntılarla karşılaştıkları zaman bu yöntemleri kullanmaktadırlar. (Podvol, 1969)