Evlilik doyumu ve maneviyat ilişkisi

Değerli okuyucular, evlilik hayatında birtakım sorunların olması kaçınılmazdır. Burada esas mesele, ilişkide sorunun varlığı değil, çözümlenme isteğinin olup olmaması veya çözümlenme şeklinin sağlıklı olup olmadığıyla ilgilidir (Çelenoğlu, 2011). Evlilikte mutluluk, çiftlerin ilişki kurma becerileri ile ilişkilidir. Bu bağlamda sorun çözme de, önemli bir ilişki kurma becerisidir Sorunlara çözüm getirebilmek ve evlilik ilişkisini onarmak için çaba sarf etmek, ilişkiden alınan doyumda önemli bir rol oynamaktadır (Atçeken, 2014).

Çatışma, bir tarafın kendi isteklerini diğerinin engellediğini algılamasıyla başlayan bir süreç olarak tanımlanabilir. Evlilik çatışması, eşlerden birinin diğerinin eylemlerine müdahale etmesiyle ortaya çıkabilir ya da birbirine zıt ya da bağdaşmayan ihtiyaç beklentilerden kaynaklanan uyuşmazlık ya da anlaşmazlıklar olarak karşımıza çıkabilir. 

Evlilikte çatışmanın nasıl ele alındığı evliliği sürdürme açısından önemlidir. Yapılan takipli çalışmalar çatışmadan uzak duran çiftlerin, evliliklerinde çatışma yaşayan çiftlere nazaran daha az mutlu olduklarını ortaya çıkarmıştır. Eğer çatışma yapıcı bir şekilde ele alınırsa, yani kişiler neden ve nasıl çatıştıklarına odaklanabilirlerse evlilik doyumu ve ilişkinin istikrarı artar. Aksi takdirde çatışma olumsuz bir şekilde ele alınırsa, evli çiftler nispeten istenilen düzeyde olmayan, yetersiz, mutsuz ve keyifsiz bir ilişkiye katlanmak zorunda kalırlar.

Evlilik doyumu kavramı, evlilik ile ilgili en çok çalışılan bir diğer kavramlardan biridir. Yapılan araştırmalara göre, evlilik doyumunu etkileyen birçok etken bulunmaktadır. Evlilik doyumu için eşlerin sağlıklı kişilik özelliklerine sahip olması, sağlıklı iletişim ve empati, anne baba evliliğinin mutluluk derecesi, evliliğin arkadaşlar ve aile tarafından onaylanma derecesinin yüksekliği, eşlerin eğitim düzeyi, aile gelirinin iyi düzeyde olması, eşler arası bağlılığın olması, eşlerin kendi yaşam tarzlarına dair doyumları, ilişkiye maddi ve manevi yatırımda bulunma, evlilik etkileşiminden sağladıkları ödül/kazanç, etnik veya dini geçmişin ortaklığı, evlenme yaşı, çocukluk çağında anne baba ile iyi ilişkiler içinde olmak, ailede çocuğun olması, cinsel mutluluk, arkadaş ve aile bağlarının kuvvetli olması gibi durumlar bu etkenler arasındadır. 

Evlilik doyumunu etkileyen diğer faktörler arasında, güçlü manevi değerler, eşe saygı duymak, cinsel yaşamda sadakat, dine bağlılık, ortak dini inanç ve uygulamalar, eşi desteklemeye ve memnun etmeye istekli olmak, eş için iyi bir arkadaş olmak ve affetme ve affedilmeye gönüllü olmak gibi dini ve ahlaki etkenler de yer almaktadır (Çağ ve Yıldırım, 2013, s. 14).

Evlilik doyumunu etkileyen birçok faktör bulunmasının yanı sıra, evlilik doyumu da bireyleri psikolojik açıdan etkilemektedir. Evlilik doyumu ve evlilikteki memnuniyet, duygusal iyi oluşun ve mutlu yaşamın önemli bir destekleyicisidir. Evlilik doyumu yüksek olan bireyler yüksek yaşam doyumuna da sahiptir ve bu bireylerin depresyona yatkınlık düzeyleri de daha düşüktür. Ayrıca evlilik doyumu yüksek olan evlilerin, kan basıncının ve stres düzeyinin daha düşük olduğu, daha kaliteli uyudukları ve doktora daha az gittikleri tespit edilmiştir (Çelik, 2015, s. 32).