Ankara nasıl uyutuldu?

İsihbarat uyarır, uyandırır; bizdeki ise galiba daha çok devleti uyutma işlevi görüyor.

Devletin en tepe yöneticilerinin 15 Temmuz öncesindeki rahat haline bakarak da bu gerçeği görebiliriz. “Ülke güvenli, sıkıntılar olsa da işler yolunda” havası hakimdi idarecilere.

Doğru söylemek gerekirse 7 Şubat MİT darbesi, Gezi kalkışması, 17-25 Aralık Yargı darbesi girişimi, 6-7 Ekim provokasyonu, hendek terörü ve son olarak 15 Temmuz darbe/işgal harekatı sırasında devlet olup bitenden habersizdi. Yakın tarihin en büyük terör olaylarına, darbe girişimlerine devlet hazırlıksız yakalandı.

Devleti ve milleti hedef alan bu girişimler aslında gözlerden saklanmasa, dikkatler başka yöne çekilmese o kadar da görülmeyecek olaylar değildi. Ankara’nın sistematik olarak uyutulduğu, dikkatinin dağıtıldığı, tehlikeyi sezen idarecilerin de “Bakıyoruz, ediyoruz” denilerek idare edildiği anlaşılıyor.

Şüphesiz bu, FETÖ ve PKK’nın faaliyetleri hakkında Ankara’ya bilgi akışının hiç olmadığı anlamına gelmiyor. “PKK’nın A noktasından B noktasına silah, bomba sevk ettiği” bilgisi muhakkak iletilmiş, devlet, terör hazırlığından bir şekilde haberdar olmuştur. FETÖ’nün değişik zamanlarda yaptığı kumpas hazırlıkları da bir şekilde Ankara’ya ulaşmıştır.

Ve fakat işin asıl önemli olan yanı; yani PKK’nın söz konusu “A noktasından B noktasına silahı, bombayı niçin sevk ettiği, neyin hazırlığı içinde olduğu” gibi sorularının yanıtı pek araştırılmamış. Araştırılsa, örgütün iç savaş çıkarma hazırlığı yaptığı keşfedilecek, Türkiye’yi Suriye ve Irak’a dönüştürme gayretine gireceği bilgisine ulaşılacak ve dolayısıyla da Ankara tehlikenin büyüklüğünün farkına varacak ve hiç olmazsa biraz hazırlık yapacaktı.

FETÖ’nün TSK içindeki hareketliliği de izlenmesine rağmen, bu hareketliliğin amacı, hedefi analiz edilememiş olacak ki, 15 Temmuz darbesinden ne Cumhurbaşkanı’nın, ne Başbakan’ın haberi oldu.