Silah, siyasi rekabetin aracı mı?

Siyasi partilerin, şiddet olaylarından siyasi amaçlarını gerçekleştirmek için fayda sağlamaları meşru mudur? Şiddet üzerinden siyasi sonuçlar elde etmeye çalışmak olağan kabul edilebilir mi? Bu bir alışkanlığa dönüştüğünde o partiler, silahlı örgütlerin uzantısı haline getirmez mi?

Kürt siyasi partileri, yıllarca bu eleştirilerin muhatabı oldu. Bu gelenekten gelen partiler istisnasız olarak PKK'nın şiddetini arkasına alarak Güneydoğu'da güç kazanmaya çalıştı. Buna birtakım "hukuki" kılıflar uydurabildiler ancak bir ahlak uyduramadılar. Toplum nezdinde kabul görmedi bu siyasi anlayış. Merkezden dışlandılar. Ne var ki ülkedeki güç dengelerinin değişmesi, Kürt siyasetinin değişmeden, mevcut haliyle siyasi hayatın merkezine taşınmasına yol açtı. AK Parti karşısında farklı toplum kesimlerinin gücüne ihtiyaç duyan statüko, PKK'nın siyasi kolu olan partiyi, HDP'yi hiçbir ahlaki ilke gözetmeden ittifak kabul etti. Bunu "silaha" ve "şiddete" mesafe koyması şartıyla gerçekleştirseydi belki de HDP, silah ve şiddetle bu kadar iç içe bir görüntü vermezdi. Demokratik alanın içinde kalarak ittifaklar geliştirebilir, etkili bir siyasi parti olabilirdi.
***