Orduları değil teröristleri üzerinden savaşıyor artık devletler

Direniş adına çocukların gittiği okulları bombalıyor, ambulansa yetişmek üzere olan çocuk ve yaşlı sivillere nişan alıp öldürüyor, hendek ve barikatlar için kendisine canlı kalkan olmayan sivilleri tehdit veya imha ediyor teröristler. Özyönetim adına sivillerin yaşadığı evlere roket atıyor, ambulansları, itfaiyeyi tarıyorlar. Doktor, öğretmen, hasta, yaralı, çocuk, kadın ihtiyar demeden gözünün yaşına bakmadan öldürüyorlar.
Siyasetin Kürt hareketini temsil eden sorumluları ise kaypak bir sessizlik içinde, yalan haberlerden, çarpıtılmış yorumlardan medet ummaya çalışıyorlar. Şimdi artık ilk kez bizzat PKK'nın içinde yıllarını geçirmiş Kürtler kamera karşısına geçmekten ve yeter artık, bu başka bir dava, böyle direniş olmaz diyerek bu yeni kuşak terörizme karşı çıkmaktan çekinmiyorlar.
Kimilerine göre devlet eskisi gibi ceberut, kendi halkını bombalıyor, kimilerine göre ise teröristler ilk kez bu kadar küresel çapta direniş içindeler. İnsanın çıldıracağı geliyor, neye değer ki bunca dökülen kan? Her şey bu kadar gözümüzün önünde olup biterken, bu kadar aleni bir ayrışma karşısında geveleyenlerin siyaseti neye çözüm olabilir ki insanlık adına?