Alternatif var mı?

Siyasî iktidarın millete verdiği sözleri, yaptığı vaadleri hatırlatmak ve bunların gereğini talep etmek, herkes gibi bizim de en tabiî hakkımız.
Aynı şekilde, yapmış olduğu hataları eleştirmek, yeni hatalara düşmemek için hükûmet ehline gerekli ikazlarda bulunmak da, basın olarak en temel vazifelerimizden biri.

Bununla beraber, siyasetle ilgili konularda yazıp konuşanlar, tenkit etmiş olduğu siyasî iktidarın alternatifinden de söz etmek durumunda.

Aksi halde, siyasî tabloya tek taraflı bakmış veya baktırmış olur.

Meslek nâmusu, meseleye alternatifiyle birlikte baktırmayı iktiza eder.

Şayet, madalyonun sadece bir yüzüne bakılır ve umumî manzaradan büsbütün tegafül edilirse, o takdirde, kişi kendisiyle birlikte okuyucusunun da ufkunu daraltmaya çalışmış olur.

Hakperest olanlar, ilgilendiği meselenin “şeş cihet”ini de olduğu gibi görmeye ve göstermeye gayret sarf eder. Böylelikle, üzerine düşeni yapmış ve nihaî tercihi okuyucuya bırakmış olur ki, doğrusu budur.

* * *

Evet, demokratik rejimlerde basının, medyanın bir vazifesi de, siyasîlerin icraatını takip, ihmallerini ihtar ve yanlışlarını tenkit ile bildirmektir.

Biz de elimizden geldiğince bu vazifeyi bihakkın yapmaya çalışıyoruz.

(Takdir-tebrik ise, daha çok ekstrem hizmetlere, olağanüstü hamlelere, projelere mahsustur. Normal icraat, zaten kendi mecburi vazifeleridir.)

Alternatif var mı? Nerede?

Vazifemiz gereği, on dört yıldır baş döndürücü sayıda hatalar yapan siyasî iktidarı hak nâmına eleştiriyoruz.

Fakat, sadece eleştiride bulunmakla vazifemizi tam mânâsıyla yapmış olmayız, olamayız.

Ayrıca, “İyi de kardeşim, bunun alternatifi var mı? Varsa nedir, hangisidir?” şeklindeki mukadder suâllere de cevap vermek gerekiyor.

Bu noktada, net bir şekilde verebileceğimiz cevap aşağıdaki gibidir.