‘Batsın bu ülke’ diye sevinenler!

16 Nisan'ın "evet"le sonuçlanması içeriden ve dışarıdan çok sayıda aktörün dengesini bozdu. Ama en çok dengesi bozulan ve ne yapacağını bilmeyen, bu ülkenin ana muhalefet partisi CHP. 16 Nisan'dan bu yana CHP ne yaptı? YSK'ya başvurdu yetmedi, Danıştay'a gitti olmadı, şimdi AİHM yollarına düştü.
İyi de, Anayasa Mahkemesi'ne neden gitmediniz? Demek "Kararı millet verecek" deyip puan toplamak iyi ama milletin kararına uymak kötü. Aslında CHP'yi yöneten siyasi akıl siyaset üretmediği gibi nasıl bir yol izleyeceğini de bilmiyor. Dün Sabah gazetesi manşetini 16 Nisan'dan sonra "Türkiye, nasıl güvenli liman oldu?" sorusuna ayırmıştı.
Mesela borsa endeksinin 95 bini geçerek tarihi rekor kırması, ekonomik güven endeksinin 16 ayın zirvesine çıkması, yabancı yatırımcıların 4 ayda 2.3 milyar dolarlık net alım yapması sadece birkaç örnekti. Ve en önemlisi tabii ki doların düşüşü... Dolar dün 3.54'le son 2 ayın en düşük seviyesine ulaştı.
Bunları uzatmak mümkün. Şimdi biraz geriye dönüp, Türkiye'ye umut vermesi gereken CHP'nin sadece son 5-6 ayda söylediklerine bakalım. Genel başkanından, sözcüsüne, milletvekilinden il başkanına hangisi ağzını açsa kriz tellallığı yaptı. Bakın 21 Kasım 2016'da CHP Genel Başkan Yardımcısı ve Parti Sözcüsü Selin Sayek Böke ne dedi: "Bu ne 1994 krizine ne 2001 krizine ne de 2009 krizine benziyor. Bu bir reel sektör krizi."
Böke, 24 Mart 2017'de "Türkiye ekonomisi can çekişiyor" dedikten da sonra şunları söylüyordu: "Türkiye'de reel sektör krizinin çıkma ihtimali kapıda bekliyor." Son noktayı da 11 Nisan 2017'de koydu: "Ekonomik istikrarsızlık derinleşti."
Türkiye'nin yaşadığı 15 Temmuz gibi kanlı bir darbe ve işgal girişimine, küresel kuşatmalara rağmen Türkiye ekonomisinin bırakın ayakta kalmayı, 2.9 büyümesi bile başlı başına bir başarı. Ama ne yazık ki CHP sözcüleri çizdikleri kara Türkiye tablosuna kendi tabanını bile inandıramadı.
Bu konuda bazı CHP'liler CHP tabanını bile ürküttü. Onlardan biri de CHP İzmir milletvekili Aytun Çıray. Sandıkta yenemediği siyasi iktidara düşmanlıkla ülke ekonomisine düşmanlığı birbirine karıştırdığı için bakın ne diyor: "Zorunlu alışverişlerim dışında ekonomik faaliyetlerimi en aza indiriyorum. Sözcü'den başka gazete bile almayacağım."
Bu ülke gerçeklerinden uzak bir muhalefetten söz ediyoruz. Öyle akla hayale gelmeyen şeyler söylediler ki sanki bunlar Türkiye'de yaşamıyor. Hepsi de "batsın bu ülke"