Seçim mi, kötü bir koalisyon mu?

AK Parti de, muhalefet de 13 yıl sonra ilk kez hiç hesaba katmadıkları yeni bir tecrübeyle karşı karşıya. 
Çok gerilerde, 70'lerde, 90'larda kalan koalisyonu deneyecekler ama işin doğrusu hiç de hazır değiller.
İsteyenler, hevesli olanlar, hatta çok çaba harcayanlar var ama siyasi zemin buna uygun değil.
Aslında vatandaş da illa koalisyon olsun diye oy vermedi. Toplum, iki milliyetçi ve otoriter partiye yönelerek farklı bir mesaj verdi.
Koalisyon arzu etseydi, ana muhalefet partisi CHP'ye yüklenir, onu bir biçimde koalisyonun ortağı yapardı.
Durum bu nedenle bir koalisyon yapmaya elverişli değil. Gezi'den bu yana Türkiye belki de tarihinin en sert siyasi dönemini yaşadı.
Kimlik siyasetinin öne çıktığı, düşmanlaştıran sert siyasi söylemlerin parti tabanlarını tahkim ettiği bir süreç bu.
Bu psikolojiden çıkmak için belki sağlıklı bir koalisyon yararlı olur ama o da bu şartlarda biraz zor.
MHP'nin her girişime karşı duvar örmesi, HDP'nin ise özellikle AK Parti'ye kapıları kapatması hala 7 Haziran öncesinde kaldıklarını gösteriyor.
Geriye tek seçenek AK Parti ve CHP kalıyor... CHP, pozisyonu nedeniyle bir koalisyona hevesli görünse bile sırtında taşımakta zorlandığı onlarca yük var.
Ortaya koyduğu ilkeler bir yana, CHP'li siyasi aktörlerin dillendirmekten vazgeçmedikleri Suriye diktatörü Esad'a ve Mısır'daki darbeci Sisi'ye bakışları ve Suriyeli göçmenler meselesi her an probleme dönüşebilir.