Batı, Doğu’da yıkılırken Türkiye’nin kaderi (1)

Hissettiğimizi söyleyebilirim; ama tam olarak ne kadar farkındayız o konuda emin değilim. Lakin dünyamız çok önemli bir değişimin hemen başında/içinde yer alıyor. İmparatorluklar, monarklar, ulus devletler çevriminden sonra, küreselleşme ile birlikte yeni siyasal düzenin ne olacağına dair sıkıntılı bir geçiş dönemi yaşıyor.
Aslında adı konmamış bir dünya savaşı bu. Biz parçalı tezahürlerini görüyoruz. Dolayısıyla parçaları birleştirip konum belirlemek için tarihe bakmak ve hislere de güvenmek gerekiyor.
Yaklaşık altı bin yıllık uygarlık tarihinde, 20 uygarlık türü yaşanmış. 19 tanesi “yok olmuş”, aslında diğerine dönüşmüş. Şu anda 20. uygarlığın içindeyiz; yani Batı uygarlığı. Bu Batı içinde bizler de varız. Dün Doğu içinde Batı'nın olduğu gibi...
İmparatorluklar döneminin sonu Birinci Dünya Savaşı ve 19. uygarlığa dair en büyük temsilci ise, Osmanlı İmparatorluğu idi. Batı uygarlığı yükselir ama henüz Doğu ile mücadele ederken, aşağı yukarı beş yüz yıl Osmanlı'yı alt etmek için çalıştı. Son sahnede Sevres'e kadar içinde Sykes-Picot'nun da olduğu toplam beş gizli anlaşma yapıldı.
Toynbee'nin dediği gibi, 1500. yıldan sonra kendisini “olduğu gibi” Batı dışında günümüze getirebilen bir uygarlık olamadı. Batı tüm kurumları ile Doğu'nun ve onun lideri olan Osmanlı'nın içine yerleşti. Osmanlı rejimini bizzat İttihatçı ve Kemalistlere dönüştürttüler. Hilafetin, saltanatın, alfabenin, hukuk sisteminin ve tüm hafızanın kazınması işini, bunun çok hayırlı olduğuna inandırdıkları “yerli devrimcilere” yaptırdılar.