Bence terörle yaşamaya alışmayalım…

Fransa’nın Nice kentinde Bastille Günü kutlamaları sırasında halkın arasına dalan kamyonlu terörist, 10’u çocuk 84 kişiyi feci şekilde katletti. Görüntüler yürek parçalayıcı ve kan dondurucuydu.

Fransız halkının başı sağ olsun. Fransızları en iyi Türkiye anlar. 
Tunus vatandaşı Mohamed Lahouaiej Bouhlel adlı saldırganın evli ve üç çocuk sahibi olduğu ve kamyonculuk yaptığı biliniyor. Bouhlel’in sabıkası var ancak olası teröristler listesinde kaydı yok.

Bu türden saldırıların elde etmeyi hedeflediği amacı ise Fransa Cumhurbaşkanı Hollande ilk açıklamasında sağlamakta tereddüt etmedi ve “Tüm Fransa İslamcı terörün tehdidi altında” dedi.

Bunu da oldukça hamasi bir nedene bağladı: Fransa hedef oluyordu; çünkü özgürlüğün sembolü olan 14 Temmuz Ulusal Günü’nde saldırı gerçekleşmişti.

Bir Tunuslu göçmenin vahşi saldırısı ile tüm bağlamlar yok sayılarak “medeni Batı” ile “vahşi Doğu” karşı karşıya getirilmişti yine.

Oysa, bu uyuyan mı, yoksa tetikte bekleyen mi diyelim şeytanın uyandırılmasına hizmet edecek kolaycı yaklaşımları, en acı/zor günde dahi sergilememek gerekir.

Çünkü buradan beslenecek olan kötü ruh, dünyayı daha da yaşanmaz bir yer haline getirecek dinamikleri güçlendirir; sorunun çözümüne de katkısı olmaz.

Şüphesiz DAEŞ dini istismar eden kendisine dinci görüntüsü veren bir örgüttür. Ancak her karanlık amaca hizmet eden yapılanma, meşruiyet ve üye kazanmak için milliyetçilik, özgürlük, dindarlık, yurtseverlik gibi kavramları ve süregiden adaletsizlikleri/travmaları doyasıya kullanır. Bu türden örgütlere kanan insanların profillerini anlamaya çalışmak başka bir şeydir, kolaycılığa kaçarak tam da bu örgütlerin istediği genellemeleri yapmak başka.