Esed Ankara’yı bombalasa...

Türkiye'nin bir şansızlığı da Kürt sorunu gibi köklü meselelerin 1925 Şeyh Sait, 1930 Ağrı, 1935-1938 Dersim, 1980 darbesi ve 1990'lardaki JİTEM uygulamaları gibi şiddet yoluyla “pauslanmış” olması.
Bu “pauslama”nın sorunu ortadan kaldırmayacağı, Türkiye'nin bağımsızlaşma denemelerinde bir elin “play” düğmesine basacağı belliydi. Kuruluşu hakkındaki söylentiler bir yana, PKK gibi bir aygıt üzerinden Türkiye'nin iç/dış siyasetinin etki altına alınabileceği ortadaydı.
Merhum Özal bunu görmüştü ama 1993 Bingöl saldırısı ile hamlesi boşa çıkarıldı. Kürtlerin yanında bir diğer “tehdit” unsuru görülen muhafazakar kitle de “irtica” heyulası üzerinden olağan şüpheli haline getiriliyordu.
Çorum, Maraş, Madımak, Başbağlar, Gazi mahallesi katliamları gibi birçok şüpheli olay, Kürt/Türk, Alevi/Sünni fay hatlarını gerektiğinde canlandırmak üzere yaranın açık tutulması amacına hizmet ediyordu. Sünniler ve Alevilerin birbirlerine olan tarihsel önyargıları ile bu hadiselerin değerlendirilmesi farklı şeyler.