Firuzağa provokasyonu üzerine…

İktidarda muhafazakar demokrat bir hükümet ve güçlü bir Cumhurbaşkanı var. Gücü sadece kabiliyetlerinden, karizmasından, tartışmasız başarılarından gelmiyor; şu gök kubbe altında insan uygarlığının keşfettiği en ileri meşruiyete, halka dayanan bir güce sahip.

14 yıllık baş döndürücü derecede yıpratıcı bir süreçten sonra, bu destek dünya tarihinde tarih yazıyor. 
Bu nedenle, ne Gezi, ne 17/25 Aralık, ne de 6-8 Ekim başarılı oldu. 
Erdoğan’a saldıranlar bir kişiye saldırdıklarını düşünüyor ve bundan cesaret buluyorlar. Oysa Erdoğan’ın arkasında duran milyonlar kendi iradelerini koruyorlar. Çünkü o kollektif meşru bir hareketin lideri. İnsanlar ona baktıklarında, akıllarını başlarından alan bir kişiyi değil, kendi davalarını yere düşürmeyen bir vekil görüyorlar. 
Bu kadar net ve rasyonel aslında. Dolayısıyla, bu gerçeğe saygı duyana kadar yenilgi üzerine yenilgi alacaklar. Halk iradesine ve Yeni Türkiye’ye saygı duymayı öğrenecekler. Bunu ABD de, AB de, Almanya da öğrenecek. 
Kontrol edebildikleri Türkiye’yi özlüyor olabilirler. Ama öyle bir Türkiye artık yok ve olmayacak. Türkiye ile eşit ve saygılı bir ilişki kurmayı benimsemek durumunda kalacaklar.

Ancak bunun bugünden yarına olmayacağını biliyoruz. 
Bu nedenle, değil mi ki bu başarıyı sağlayan muhafazakar demokrat bir iktidardır, o eski kokuşmuş yüksek kültür/hakir ötekiler zıtlığı ile Türkiye’yi köşeye sıkıştırmaya çalışıyorlar. 
Firuzağa’daki bir bara yapılan saldırı da böyle bir provokasyondu. Valiliğin (Ramazan’a denk gelmesi şartmış gibi) terör riski nedeniyle, “Bakırköy’de toplanabilirsiniz” dediği halde gay yürüyüşünün illaki İstiklal’de yapılması ısrarının da böyle bir anlamı var.