Normalleşmenin şartları nedir?

Kasım seçim sonuçları yeni bir dönem açtı. Bunu ilk fark eden şüphesiz AK Parti olacak, ama ülke için bu yeterli değil. Muhalefet kötü durumda. Daha doğrusu henüz muhalefet olma vasfını kazanmış değil. Bir yandan AK Parti, bir yandan millet sürekli taşları yerlerine oturtarak bu menfaat gruplarını bir muhalefet partisi olmaya zorluyor. 1 Kasım sonuçları da bu kulüpleri hem yol ayrımına getirdi, hem değerlendirirlerse onlara bulunmaz bir
fırsat yarattı.

7 Haziran sonuçları olağanüstü süreçlerin bir yansıması olmuştu. Gezi krizinden itibaren düğmeye basıldığını, paralel çetenin önce gizli, sonra 17/25 Aralık ile açıkça meşru hükümete savaş açtığını gördük. Arkalarına aldıkları küresel güçler ve yıllardır devlet içinde kümelenmiş olmanın güveni ile, kibirli bir ayaklanma hareketine giriştiler. Medyanın kontrolü ellerindeydi. Medyanın dörtte üçüne, 400 köşe yazarının çoğuna hakimdiler. Dışarıdan da etkin gazetelerin, STK'ların desteğini alıyorlardı.

Sorun basit bir siyasi farklılaşmaya işaret etmiyordu. Amaç ülkenin kontrolünü, son seksen yılda olduğu gibi ellerinde tutmaktı.