Parolamız: Tek millet, tek bayrak, tek vatan, tek devlet…

Gezi darbesi ve 17/25 Aralık sürecinden beri, paralel örgüt ve iç/dış ittifaklarının, devletten bir pay kapmaktan ziyade, bir iç işgal projesini gerçekleştirmek istediklerini yazmıştım. 
Belki sizi biraz sıkmış bile olabilirim.

Diğer terör örgütleriyle, iç/dış medya ile kurdukları ittifak ile adım adım, Türkiye’nin seçilmişleri, atanmışları ve toplumsal barışını parçalamaya dönük çok yönlü bir işgal sürecine girişilmişti. 
Bunun ilk safhasını Tanzimat döneminde gerçekleştirdiler. 1870’lerde oluşan bürokrasi, siyasi partiler, münevverler ve medya, tamamen Batı kontrolünde yetiştirilmişlerdi. Bugünkü eğitim sistemimizin temelini, Fransız Eğitim Bakanı Durrey bir nizamname şeklinde Bab-ı Ali’ye sunmuş ve uygulanmıştı. 
Ancak bu ağır Jakoben/Batıcı mühendislik, çoğunluğu inançlı Müslüman halkı tam dönüştüremedi. 
Dolayısıyla, muhafazakâr çoğunluğun zihinlerinin, nesillerinin ele geçirilmesi, sivil/askeri bürokrasiye bunların hâkim olması daha münasip görülmüş olmalı. Gülen örgütünün eğitim ve dini kurumlar üzerinden başlattığı hareketin gerekçesi budur.

Daha sonra, Tanzimat’ta fethedilmiş, devşirilmiş Batıcı kesim ile Gülen üzerinden devşirilecek muhafazakâr kitle ile birleştirilecek, Türkiye tamamen üst aklın kontrolüne alınacak, tam sömürge haline getirilecekti. 
Peki, 15 Temmuz gecesi yaşadığımız felaket neden gerçekleşti? 
Hayatın mühendislikler tarafından kontrol edilemez alanında, bir Kasımpaşalı, Recep Tayyip Erdoğan, bu 200 yıllık böl/yönet mühendisliğinin tüm planlamalarını bozacak birleştirici bir liderlik ortaya koydu. 
Gezi darbesinden beri sosyolojik, organik, bütünleştirici ve kurucu bir lider olarak Erdoğan’ın nasıl tarihi bir rol oynadığını anlatmaya çalışıyorum.