Ramazan...

Yazıya Ramazan ayının dünyamıza, İslam âlemine ve ülkemize hayırlar getirmesini, barışa ve kardeşliğe vesile olmasını dileyerek başlamak istiyorum. Bizim sevinçte ve tasada birlikte olmamızdan, bunları paylaşmamızdan daha doğal ne olabilir, değil mi? Zaten hepimiz de ailelerimiz tarafından ekseriyetle bu terbiyeyle yetiştirildik.

Evet doğrusu, iyisi, insanın eğilimli olduğu ve çok şükür çoğumuzun benimsediği bu ilk paragraftaki duygulardır. Ancak, dünyada insanların birlikte kardeşçesine yaşamasını güçleştiren tuzaklar, tehlikeler da var. Dikensiz bir gül bahçesinde yaşamıyoruz.

Emperyalizm, özellikle “Böl/yönet” denen o kötücül silahı kurumsallaştırdığında dünya daha kötü bir yer oldu. Fitne ve savaşlar her zaman vardı. Ancak, modern zamanlarda ırkları, mezhepleri, ekonomik sınıfları, hasılı her türlü toplumsal kesimleri birbirine düşürme eğilimi kalıcı bir savaş aracı haline geldi.