Bunlar “Yeni Türkiye” gerçeğini hazmedemiyor

Yine kelimelerin kifayetsiz kaldığı durumları yaşıyoruz... Hollanda'ya veya Almanya'ya karşı duygularımızı ifade etmek için hangi kelimeleri seçsek ki, bunlar yetersiz kalmasın? "Nazi" yahut "Faşist" ya da "Irkçı" falan demek bir şey değiştirmiyor ki... Bu kavramlar bunlar için bir anlamda övgü niteliğinde. Yabancı düşmanlığının zirveye ulaştığı bu dönemde bu ülkelerin siyasetçisi için Nazi kalıntısı olmak, bir nevi iltifat sayılabilir.

Laf kalmadı ki
Eski, İstanbul'un kabadayıları için en incitici davranış, onların nargilelerinin ateşinden birinin gelip sigarasını yakmasıymış. Böyle bir kabadayı semt kahvesinin önünde oturmuş, nargilesinden nefesler çekerek keyif yapıyormuş... Derken o semtin kopuklarından biri gelip kabadayının önünde durmuş ve "Ben itin biriyim, ayrıca babam da belli değil, en aşağılık davranışlar benden beklenir" demiş. Sonra da sigarasını kabadayının nargilesindeki ateşten yakmış. Kabadayı bu adama şöyle bir bakmış, "Sana ne diyeyim ki, benim sana söyleyeceklerimi sen önceden kendine söyledin" demiş.

Atsan atılmaz...
Bu ülkelerle NATO'da ve Avrupa Konseyi'nde beraberiz. Ayrıca Avrupa Birliği'ne hem aday üyeyiz hem de Gümrük Birliği ile bağlıyız. Yani ilişkilerimiz "Atsan atılmaz, satsan satılmaz" niteliğe sahip. Ama bunlar yine de bizi açıkça hedef alan, daha doğrusu bizi hafife alan davranışlar sergilediklerine göre acaba ne tür karşılıklar vermeliyiz? Ama ne yaparsak yapalım, çok fazla faydası yok. Çünkü bunlar için gerçekten nazizm ya da faşizm çok utanılacak rejimler değil. Birazcık bitleri kanlandığı zaman, kendileri dışındaki herkesi ikinci sınıf insanlar olarak görürler.