Kafası çok karışık bir süper devlet var
Uzak ve yakın tarihte benzerine pek rastlanmamış bir traji-komik senaryo uluslararası siyaset sahnesinde sergilenmekte... "The New York Times" yazarı Roger Cohen'in dünkü yorumuna bakarsanız, buna benzer bir durum Avrupalıların Münih'te...
Uzak ve yakın tarihte benzerine pek rastlanmamış bir traji-komik senaryo uluslararası siyaset sahnesinde sergilenmekte... "The New York Times" yazarı Roger Cohen'in dünkü yorumuna bakarsanız, buna benzer bir durum Avrupalıların Münih'te Hitler'e boyun eğmesinde de görülmüştü.
Şu tabloya bakın... Dünyanın tek gerçek süper gücü olarak bilinen Amerika Birleşik Devletleri, ekonomik ve siyasi kaderi petrol fiyatlarının inip çıkmasına bağlı olan Rusya'nın Putin'i karşısında süt dökmüş kedi konumunda. Putin canı istediği zaman haritaları değiştirmiyor mu? Ukrayna'yı hedef alan ve Kırım'ı ilhak eden Rusya için, bir noktada durmak ise söz konusu değil...
Arka bahçe
Ortadoğu ve özellikle Suriye, şu anda sanki Rusya'nın arka bahçesi... Irak'ı işgal ettikten sonraki yeteneksiz ve vizyonsuz siyaseti ile Irak'ı Şii -Sünni gerginliğine sürükleyen ve sonunda IŞİD'in ortaya çıkmasına sebep olan ve bu kargaşanın Suriye topraklarına da bulaşmasına sebep olan ABD, sanki yaptıklarından utanmış gibi, sahayı Rusya'ya terk etmiş bir konumda değil mi?
Sadece seyirci
Ve Suriye'de Rus bombalarından kaçıp canlarını kurtarmaya çalışan bahtsız insanlar, sanki sadece Türkiye'nin sorunu... Beşşar Esad'a "Aman sakın kimyasal silah kullanma, kendi vatandaşlarını sadece konvansiyonel silahlarla öldür" diyerek katliama yeşil ışık yakan Amerika, şimdi de Rusya'nın katliamına karşı sadece seyirci...
Avrupalılar ise "Suriyeli mülteciler Avrupa'ya gelmesinler de ne olursa olsun" havasında değiller mi? Vizyonsuz ve çapsız siyasetçiler Avrupa'nın siyasi iradesini, yabancı düşmanlığına dönüşen bir popülizmin eline terk etmiş durumda değiller mi?