"Ne doğan güne hükmüm geçer ne halden anlayan bulunur"

İnsanlar bilinçaltında her 31 Aralık'ta geride kalan hayatın sona erdiğini ve 1 Ocak'ta bambaşka bir dünyanın başlayacağını zannederler. Herhalde bu nedenle "Yılbaşında sigarayı bırakacağım" veya "Bu yıl perhiz yapıp 10 kilo vereceğim" benzeri sözler verilir. Oysa sadece takvimlerdeki rakamlardır değişen... Kimsenin huyu, alışkanlıkları, zaafları değişmez. Dünya da eskisi gibi döner ve her yazın arkasından hep sonbahar gelir. 

Ümit etmek kolaydır 
Bu ebedi ve ezeli gerçeği bilsek de her yeni yıla hem bireysel yaşamımızda, hem de sosyo-politik ortamımızda eskisinden farklı, iyi şeylerin olacağına dönük ümitler besleyerek gireriz. Teröre "Terör" diyemeyenlerin, çoğulcu demokrasiyi rekabet ve uzlaşma düzeni olarak değil de kavga ve gerginlik sistemi olarak anlayanların, 2016'da değişeceklerini de ümit etmiyor muyuz mesela? Ya da takkelerini devire devire ülkelerinin seçilmiş yöneticilerine beddua edenlerin, 2016'da nedamet getirip, ülkeye hizmet edenler için hayır duaları seslendirecekleri benzeri bir ümidimiz yok mu?