Sadece yürüyerek vizyon sahibi olmak mümkün müdür?

CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu ile beraberindekilerin İstanbul'a doğru yürüyüşleri devam ederken, bir İsveç hikâyesini hatırladım.
Prensip sahibi İsveçli baba yanına oğlunu alır ve birlikte iki saatlik yürüyüşe çıkarlarmış. Böylece her pazar yemek çantalarını sırtlarlarmış. İki saat yürüdükten sonra da kent dışındaki kırlarda piknik yaparlarmış.

Yağmur yağınca
O pazar da çantalarını sırtlanıp yola çıkacakken yağmur başlamış. Prensip sahibi baba oğluna "Bu yağmurda dışarıda yürüyemeyiz. Bunun yerine yemek masasının etrafında iki saat yürüyerek döneceğiz ve sonra masaya oturup yemeğimizi yiyeceğiz. Yemeğimizi yedikten sonra da iki saat daha masanın etrafında dönersek, her pazar yaptığımız yürüyüşü aksatmamış oluruz" demiş.

Evin içinde yürüyüş
Öyle de yapmışlar ve çantalarını sırtlanıp iki saat masanın çevresinde döndükten sonra yemeklerini masanın üzerine açmışlar. Tam yemeğe başlayacakken baba oğluna "Bana tuzu ver" demiş. Çocuk tuzluğu çantalarına koymayı unuttuğu için, mutfaktan getirip vermiş babasına. Baba buna çok sinirlenmiş, "Ceza olarak iki saat masanın çevresinde dön ve eve git. Tuzluğu al, sonra iki saat dönüp tuzluğu bana ver", demiş.
Çocuk bunu yapmış. Hava kararırken de babasına dönmüş..."Baba ben çok yoruldum, geceyi burada geçirelim" demiş. Böylece o gece orada kalmışlar.

Her şeye tepki
Diyorum ki Kemal Kılıçdaroğlu'na ve ona destek veren FETÖ ya da PKK sempatizanlarını anlamaya çalışmak kolay olmasa da, gereklidir. Türkiye'nin geleceğine dönük ufuk açmaları imkânsız olan kadroların, her şeye tepki göstermeleri çok doğal değil midir?