Küçük Muharrir

“İnsan yedisinde ne ise yetmişinde de odur” derler. Doğrudur. Aslında hepimiz hayat yolumuzu erken çizeriz. Çocuk iken, “İlerde ne olmak istersin?” sorusuna samimice cevap veririz. Büyüklerimizden etkilenmişizdir. İmrenip özendiğimiz mesleği çekinmeden söyleriz. Doktor, mühendis, öğretmen veya diğerleri...Talihimiz yaver giderse hedefimize doğru koşarız, değilse kaderin bize çizdiği yola koyulur maişetimizi belki de aklımıza hiç gelmeyen bir meslekten kazanırız. Kim bilir, belki de hesapta olmayan işimiz daha hayırlıdır.

         Ben çocukken okumayı ve yazmayı çok severdim. Hâlen severim ya! Halk kütüphanesindeki ve kitapçılardaki kitapları okuduğum yetmiyormuş gibi bir de kalkıp gazete çıkarmıştım. Ortaokul öğrencisinin çıkaracağı gazeteden ne çıkar demeyin! Hakikaten emek veriyordum. Sahipliğini, başyazarlığını, yayın yönetmenliğini, yazıişleri müdürlüğünü, muhabirliğini velhasıl bütün mesuliyetlerini üstlendiğim yazıları yazıyor ve çok yoruluyordum. Hiç kabiliyetim olmadığı halde birinci sayfaya karikatür bile çiziyordum.Ne aşk?

         Okulun duvar gazetesinin hazırlanmasında zerre kadar katkıda bulunmayan arkadaşlarım, sıra okumaya gelince büyük bir iştahla o caanım yazılarımı, şiirlerimi, denemelerimi ve röportajlarımı satır satır okurlardı. Ben de karşılarına geçip gizli iftihar duygusu içinde onları seyrederdim. İçimden “Okuyun okuyun. Bir kaç geceme mal oldu ama olsun, gazetenin tüm yazılarını ben yazdım!” derdim. O minik gazetecilik hevesi, doğrusu bana pahalıya mal oldu. Bâbıâli'ye 40 yıl önce girdim, bir türlü de çıkamadım. Pişman mıyım, asla!

         Şaban Özdemir kardeşim, ünlü şair, yazar, edebiyat tarihçisi Behçet Necatigil'in çocukluk ve gençlik yazılarını büyük emek vererek yayına hazırladı. Küçük Muharriradıyla Yapı Kredi Yayınları'ndan çıkan kitabın kapağında Hoca'nın küçüklük fotoğrafı da var. Doğrusu o günlerden Behçet Necati'nin bir muharrir, bugünün deyimiyle bir gazeteci yazar olacağı âşikarmış. Böyle bir edaya sahip. Kendine güveni sonsuz. Kitabın arka kapağını okuyoruz:

         “Küçük Muharrir elle yazılıp yakın çevreye okutulmuş bir öğrenci gazetesinin adı. Aynı zamanda Behçet Necatigil'in çocukluk yıllarında kullandığı takma adlardan biri. Birkaç yıl sonra Akşam gazetesinin ‘Çocuk Dünyası' sayfasında da görülecektir ‘Küçük Muharrir' imzasıyla. Kastamonu'da ilkokul yılarında başlayıp İstanbul'da Kabataş Lisesi'nde devam eden bu heveslerin kısa sürede bir edebiyatçının ayak seslerine dönüşeceğini dikkatli okur kolayca tahmin edecektir. Behçet Necatigil'in elli yılı aşkın yazı hayatında çocukluktan itibaren bir tutarlılık vardır: Yazmak, yazıda ısrar etmek, yazıya emek vermek, yazmayı ciddiye almak... Dolayısıyla, Küçük Muharrir adıyla kitaplaşan bu çalışmalara bir büyük şairin dünyasına açılan ilk pencereler diye bakılabilir.”

         Edebiyatçılarımızın Çocukluk Hatıraları kitabımda Necatigil'in çocukluk yılları, ilk yazma hevesi ve okuma merakını ele alan bölüme de yer vermiştim. Ama biz Küçük Muharrir'in Önsöz'ünden devam edelim. Şaban Özdemir, bizi Necatigil'in küçük ama anlam bakımından büyük dünyasına çağırıyor,girelim: